Μαύρος πάγος (Οι περιπέτειες του νεαρού Σέρλοκ Χολμς)

18 στο οποίο μπορούσε να βασιστεί ο Κρόου ήταν το τοπίο γύρω τους. Ο ήλιος έβγαινε από την Ανατολή και κατευθυ- νόταν δυτικά, αλλά αυτό δε βοηθούσε ιδιαίτερα το μεσημέ- ρι, με τον ήλιο να λάμπει κατακόρυφα από πάνω τους – ή μήπως δεν ήταν ακριβώς έτσι; Έπειτα από σύντομη σκέψη ο Σέρλοκ συνειδητοποίησε ότι ο ήλιος το μεσημέρι θα έλα- μπε πραγματικά κατακόρυφα μόνο σε μέρη πάνω στον ισημερινό. Για μια χώρα στο βόρειο ημισφαίριο, όπως η Αγγλία, το κοντινότερο σημείο στον ισημερινό βρίσκεται στον Νότο, οπότε το μεσημέρι ο ήλιος θα έπρεπε να βρί- σκεται νότια του σημείου ακριβώς πάνω από έναν συγκε- κριμένο τόπο. Πιθανότατα έτσι το υπολόγιζε ο Κρόου. «Επίσης τα βρύα συνήθως μεγαλώνουν περισσότερο στη βόρεια πλευρά του κορμού των δέντρων» φώναξε ο Κρόου ρίχνοντάς του μια ματιά πάνω από τον ώμο του. «Έχει περισσότερη σκιά, άρα και μεγαλύτερη υγρασία». «Πώς το κάνετε αυτό;» του φώναξε ο Σέρλοκ. «Ποιο;» «Πώς ξέρετε τι σκέφτεται κάποιος και παρεμβαίνετε ακριβώς την κατάλληλη στιγμή;» «Α, ναι» μονολόγησε γελώντας ο Κρόου. «Αυτό είναι ένα κόλπο που θα σου εξηγήσω άλλη φορά». Ο Σέρλοκ έχασε την αίσθηση του χρόνου καθώς συνέ- χισαν να διασχίζουν το δάσος, αλλά κάποια στιγμή ο Κρόου σταμάτησε και χαμήλωσε το σώμα του, λυγίζοντας τα γόνατά του. Έπειτα ακούμπησε κάτω το καλάθι.