Μαύρος πάγος (Οι περιπέτειες του νεαρού Σέρλοκ Χολμς)

17 σαλο καρφωμένο στο χώμα, πήραν μαζί με τον Σέρλοκ τον δρόμο του γυρισμού για την αγροικία του Κρόου. Το μονοπάτι ανέβαινε την απότομη πλαγιά του μπολ που περιείχε τη λίμνη. Ο Κρόου προχωρούσε μπροστά, κουβαλώντας το ψάθινο καλάθι. Ήταν εντυπωσιακό πώς το ογκώδες σώμα του έκανε τόσο λίγο θόρυβο καθώς κι- νούνταν. Ο Σέρλοκ ακολουθούσε, τόσο κουρασμένος όσο και βαριεστημένος. Έφτασαν στο χείλος, στην κορυφή της πλαγιάς, όπου το έδαφος κατηφόριζε απότομα πίσω τους και απλωνό- ταν επίπεδο μπροστά τους. Ο Κρόου κοντοστάθηκε και περίμενε να τον φτάσει ο Σέρλοκ. «Μια σημαντική παρατήρηση» είπε γνέφοντας με το χέρι προς τη γαλάζια επιφάνεια της λίμνης. «Αν τύχει και βρεθείς για κυνήγι, μην μπεις στον πειρασμό να σταματή- σεις σε κανένα σημείο σαν αυτό – ούτε για να θαυμάσεις τη θέα ούτε για να κατοπτεύσεις το τοπίο. Φαντάσου πώς δείχνουμε στα μάτια οποιουδήποτε ζώου μέσα στο δάσος, έτσι όπως στεκόμαστε με μοναδικό πράγμα πίσω μας τον ουρανό. Φαινόμαστε από χιλιόμετρα». Πριν προλάβει ο Σέρλοκ να απαντήσει, ο Κρόου ξεκί- νησε πάλι να περπατάει, ανοίγοντας δρόμο μέσα από τη χαμηλή βλάστηση. Ο Σέρλοκ έμεινε για λίγο να αναρω- τιέται πώς ο Κρόου έβρισκε τον δρόμο του δίχως πυξίδα. Ετοιμάστηκε να ρωτήσει, αλλά τελικά αποφάσισε να προ- σπαθήσει να το ανακαλύψει μόνος του. Το μόνο πράγμα