Μαύρος πάγος (Οι περιπέτειες του νεαρού Σέρλοκ Χολμς)

16 και το άφησε να προσγειωθεί στο νερό. «Στην τελική, υπάρχουν πάντα ελάφια, αγριογούρουνα και ψάρια». Έπειτα από αυτό βολεύτηκε στη βάρκα με μισόκλει- στα μάτια και αφοσιώθηκε στο ψάρεμα για την επόμενη μία ώρα, με τον Σέρλοκ να παρακολουθεί. Αφού είχε πιάσει, ξεπαστρέψει και τοποθετήσει δύο ακόμα ψάρια στο καλάθι, ο Αμάιους Κρόου ακούμπησε το καλάμι του στην πλώρη της βάρκας και τεντώθηκε. «Είναι, θαρρώ, ώρα να γυρίσουμε» είπε «εκτός βέβαια αν θες να δοκιμάσεις κι εσύ». «Τι να το κάνω το ψάρι;» ρώτησε ο Σέρλοκ. «Στο σπίτι των θείων μου υπάρχει μαγείρισσα, οπότε το πρωινό, το μεσημεριανό και το βραδινό εμφανίζονται απλά στο τρα- πέζι, δίχως να πρέπει να ασχοληθώ εγώ». «Κάποιος όμως πιάνει τα ζώα που τρώτε» σχολίασε ο Κρόου «και ίσως κάποτε να πρέπει να αναζητήσεις μόνος το επόμενο γεύμα σου». Χαμογέλασε. «Από την άλλη, θα μπορούσες να κάνεις έκπληξη στην αξιαγάπητη κυρία Έγκλαντιν, φέρνοντάς της μια ωραία, παχουλή πέστρο- φα για το δείπνο». «Θα μπορούσα επίσης να τη βάλω κρυφά στο κρεβάτι της» μουρμούρισε ο Σέρλοκ. «Πώς σας φαίνεται;» «Δελεαστικό» είπε γελώντας ο Κρόου «αλλά, όχι, δε νο- μίζω ότι είναι καλή ιδέα». Ο Κρόου έπιασε τα κουπιά και άρχισε να κωπηλατεί, μέχρι που βγήκαν στην όχθη. Αφού την έδεσε σε έναν πάσ-