Μαχαίρι (pocket)

[ 54 ] στο πικάπ κι άκουσε τους νωθρούς, απαλούς ήχους μιας μουσικής που έμοιαζε με τα πρώτα κομμάτια των Byrds. Αλλά, παρά τις ομοιό­ τητες με τη δωδεκάχορδη κιθάρα του ΡότζερΜακΓκουίν, κατάλαβε γρήγοραπως ήταν πολύπιοπρόσφατηπαραγωγή. Δεν είχε σημασία πόσους ενισχυτές ή πόσα παλιά μικρόφωνα χρησιμοποιούσες: Η ρετρό αναπαραγωγή δεν κρύβεται. Άσε που ο τραγουδιστής είχε πολύ χαρακτηριστική νορβηγική προφορά κι έμοιαζε να έχει μεγα­ λώσει μεΤομ Γιορκ και Radiohead, από το 1995, παρά μεΤζιν Κλαρκ και Ντέιβιντ Κρόσμπι, από το 1965. Κοίταξε το εξώφυλλο του δίσκου που ήταν ακουμπισμένο μπρούμυτα δίπλα στο πικάπ κι είδε ότι όλα τα ονόματα των συντελεστών έμοιαζαν όντως νορβηγικά. Ο Χάρι έριξε ξανά το βλέμμα του τριγύρωκαι κοντοστάθηκε σ’ένα ζευγάρι Adidas για τρέξιμο, μπροστά από την ντουλάπα. Ήταν το ίδιο μο­ ντέλο με τα δικά του. Είχε προσπαθήσει να τα ξαναγοράσει πριν από έναν χρόνο, αλλά του είπαν ότι δεν κυκλοφορούσαν πια στο εμπό­ ριο. Θυμήθηκε, από την αναφορά, ότι πατέρας και κόρη επιβεβαίω­ σαν πως η μικρή είχε φύγει από το διαμέρισμα στις 20.15 κι είχε γυρίσει πίσω τριάντα λεπτά αργότερα, έχοντας τρέξει μέχρι την κορυφή τουπάρκουμε τ’αγάλματαστοΈκεμπαρκαι επιστρέφοντας μέσααπό το εστιατόριοΈκεμπαρ.Τααθλητικά της ρούχαήταν πάνω στο κρεβάτι, κι ο Χάρι αναρωτήθηκε πώς η αστυνομία είχε αφήσει το κορίτσι να μπει στο δωμάτιό του και ν’ αλλάξει ρούχα κάτω από το άγρυπνο βλέμμα τους. ΟΧάρι λύγισε τα γόνατά του, σήκωσε από το πάτωμα τα παπούτσια. Το δέρμα ήταν απαλό, οι σόλες καθαρές, το κορίτσι δεν είχε προλάβει να τα χρησιμοποιήσει και πολύ. Δεκα­ εννέα χρονών. Μιαπαρθέναακόμη ζωή.Ταδικά τουπαπούτσια είχαν λιώσει. Θα μπορούσε, φυσικά, να πάρει καινούργια, ένα άλλο μο­ ντέλο ίσως. Αλλά δεν ήθελε. Είχε βρει το μοντέλο που γούσταρε να