Μαχαίρι (pocket)

[ 38 ] «Σωστά, μόνο που είναι ο Φίνε. Έχει όλα τα χαρακτηριστικά…» «Κόφ’ το! Πρέπει ν’ απαλλαγείς από αυτή την εμμονή, Χάρι». «Ποια εμμονή;» «Ο Μπγιορν μού λέει ότι μουρμουρίζεις συνεχώς για τον Φίνε όταν είσαι λιάρδα, ότι πρέπει να τον φας πριν σε φάει και τέτοια». « Λιάρδα ; Λιώμα το λέμε στο Όσλο. Λιώμα!» Ο Χάρι άρπαξε το διακοσάρικο και το έχωσε στην τσέπη του. «Άντε, καλή Κυριακή». «Πού πας;» «Κάπουόπουμπορώνα γιορτάσωσωστά την άγια ετούτημέρα». «Οι σόλες σου είναι γεμάτες χαλίκια. Να πατάς στις μύτες των ποδιών σου όταν περπατάς στο παρκέ μου». ΟΧάρι πήρε να κατεβαίνει την Γκρενλαντσλέιρετ προς τα εστιατόρια Ουλίμπεν και Πιγκάλ. Δεν ήταν οι πρώτες του επιλογές γιαποτό, ήταν όμως οι κοντινότερες. Είχε τόσο λίγο κόσμο στον κεντρικό δρόμο της Γκρένλαν, που ο Χάρι τον διέσχισε με κόκκινο ενώ χάζευε στο κινητό του. Να πάρει την Αλεξάντρα, που τον είχε ήδη καλέσει; Δεν το ’κανε κέφι. Από τις κλήσεις είδε ότι είχε προσπαθήσει να τηλεφω­ νήσει στη Ράκελ έξι φορές μεταξύ έξι κι οκτώ το προηγούμενο βρά­ δυ. Ανατρίχιασε. Φτάνοντας στοαπέναντι πεζοδρόμιο, ένιωσε ξαφνικά έναν πόνο στο στήθος κι η καρδιά του άρχισε να χτυπά ανεξέλεγκτα, λες κι είχε χαλάσει κάποιο ελατήριο που ήλεγχε τον ρυθμό της. Ίσα που πρόλαβε να αναρωτηθεί αν πάθαινε καρδιακό επεισόδιο, όταν οι χτύποι της καρδιάς του ξαναβρήκαν τον φυσιολογικό τους ρυθμό. Υπήρχαν και χειρότεροι τρόποι να πεθάνεις. Ένας πόνος στο στήθος · πέφτεις στα γόνατα · τομέτωποπροσγειώνεται στην άσφαλ