Μαύρη λίστα

Μ Α Υ Ρ Η Λ Ι Σ Τ Α 19 Τότε παρατήρησε ότι ο κύριος Φούρμανεκ ήταν λαχανιασμέ­ νος. «Φαίνεται ότι είναι επείγον. Κάτι συνέβη. Με μια κυρία ονόματι Χίλντε. Σας λέει κάτι αυτό το όνομα;» Ο Οπενχάιμερ πετάχτηκε όρθιος. Τώρα η νευρικότητα είχε μεταφερθεί σε αυτόν. «Τι συνέβη;» Ο Φούρμανεκ κούνησε μόνο το κεφάλι του και έδειξε προς τη θέση διαλογής του ταχυδρομείου. Ο Οπενχάιμερ έσπρωξε βιαστι­ κά τα ντοσιέ στην άκρη και πέρασε τρέχοντας ανάμεσα από τα γραφεία. Στο ταχυδρομείο επικρατούσε φοβερή βαβούρα. Μισή ντουζί­ να γυναίκες είχαν μπροστά τους ένα βουνό καρτέλες – νέες αιτή­ σεις αναζήτησης, τις οποίες οι γυναίκες ταξινομούσαν φλυαρώ­ ντας μεταξύ τους χαλαρά. Δίπλα στεκόταν μια γκρίζα φιγούρα με μουστάκι που κρατούσε αμήχανος το καπέλο στο χέρι του. Ήταν ο Ότο Ζάιμπολντ. Τη στιγμή εκείνη διόρθωνε τα γυαλιά του στη μύτη του. Το μουστάκι τιναζόταν νευρικά και το πρόσω­ πο ήταν κατακόκκινο. Ο Οπενχάιμερ δεν θυμόταν να είχε ξαναδεί τον Ζάιμπολντ τόσο αναστατωμένο, από την εποχή που αυτός μαζί με τον Οπενχάιμερ και τον Σμούντε είχαν δώσει μάχη για να αθωωθεί η καλή τους φίλη και αμείλικτη αντιναζίστρια Χίλντε στη δίκη που είχε λάβει χώρα στο Λαϊκό Δικαστήριο. Όταν είδε τον Οπενχάιμερ, ο Ζάιμπολντ ανάσανε με ανακού­ φιση. «Ρίχαρντ, ευτυχώς!» φώναξε αυθόρμητα, έτσι που τράβηξε την προσοχή ακόμα και των γυναικών που ήταν κρυμμένες πίσω από το χαρτομάνι. Ο Οπενχάιμερ τις είδε να κοιτάζουν με περιέρ­ γεια και τράβηξε τον Ζάιμπολντ στον άδειο διάδρομο. «Τι έχεις, Ότο;» ρώτησε ο Οπενχάιμερ. «Τι συμβαίνει με τη Χίλντε;» Ο Ζάιμπολντ άνοιξε το στόμα του, όμως δεν βρήκε αμέσως τα