Μαύρη λίστα

14 1 Βερολίνο Δευτέρα, 9 Δεκεμβρίου 1946 « Σ ας έφερα κι άλλα ονόματα που αρχίζουν από λάμδα!» Με αυτή την ανακοίνωση η κυρία Σολτς βρόντηξε μια στοίβα χάρτινα ντοσιέ πάνω στο γραφείο του Οπενχάιμερ. Τα σκούρα καστανά μαλλιά της τα είχε πιασμένα ως συνήθως κότσο, ο οποίος ανέβαινε τόσο ψηλά, που ο Οπενχάιμερ φοβόταν διαρ­ κώς ότι η κόμμωσή της κάποια στιγμή θα έχανε την ισορροπία της. Πετάρισε τα βλέφαρά της χαρούμενη, σαν να περίμενε κά­ ποια επιβράβευση επειδή του φόρτωσε πρόσθετη δουλειά. «Εεε, μάλιστα, ευχαριστώ πολύ» μουρμούρισε ο Οπενχάιμερ και ακολούθησε με το βλέμμα του αφηρημένα την κυρία Σολτς να απομακρύνεται ανάμεσα από τις σειρές των τραπεζιών. Ύστερα έκανε μια πρόχειρη εκτίμηση των νέων αντικειμένων της έρευνας. Λαμβάνοντας υπόψη το ύψος της στοίβας, μπορούσε να εκτιμήσει με σχετική ακρίβεια πόσην ώρα θα του έπαιρνε να τα ταξινομή­ σει. Ο Οπενχάιμερ υπολόγισε ότι θα χρειαζόταν περίπου τρεις ώρες. Κάνοντας αυτή τη σκέψη, πήρε μια βαθιά ανάσα. Παρόλο που στο μεταξύ είχε περάσει ενάμισης χρόνος από τη λήξη του πολέμου, στην ευρύχωρη αίθουσα των γραφείων η μυρωδιά από μπετόν και σκόνη ήταν ίδια και απαράλλαχτη. Η πληθώρα των αιτήσεων δεν έλεγε να τελειώσει, κάτι που δεν