Μαύρη λίστα

H A R A L D G I L B E R S 28 ρίου δεν διέκρινε τίποτε άλλο εκτός από σκουπιδοτενεκέδες και σκοινιά με μπουγάδες. Τότε ο Χίτνερ άνοιξε την πόρτα και γλί­ στρησε έξω. Κατέβασε το καπέλο του χαμηλά στο μέτωπο και ξεκόλλησε από τον τοίχο. Προσπάθησε να περάσει απαρατήρητος, όμως επιτάχυνε ασυναίσθητα το βήμα του. Αν κατάφερνε να φτάσει μέχρι το απέναντι ερείπιο, τότε θα είχε ξεφύγει. Διέσχισε λαχανιασμένος το εσωτερικό αίθριο. Πίσω από την πλάτη του κάποιος βρυχήθηκε: «Ακίνητος! Αστυνομία!». Ο Χίτνερ δεν σταμάτησε, καθώς είχε φτάσει σχεδόν στα πα­ ράθυρα που έχασκαν σκοτεινά. Λίγα βήματα ακόμα, και θα χω­ νόταν στο κατεστραμμένο κτίριο. Με το βλέμμα του στυλωμένο μπροστά, ο Χίτνερ δεν έβλεπε πια πού πατούσε. Όμως δεν είχε υπολογίσει την πιθανότητα να συναντήσει κά­ ποιο εμπόδιο στην πίσω αυλή. Ένα ξένο σώμα, το οποίο, όπως κι ο ίδιος, δεν είχε καμιά δουλειά σε αυτό τον χώρο. Στην αρχή αντιλήφθηκε μόνο ένα εμπόδιο. Το δεξί του πόδι σκάλωσε κάπου, και ο Χίτνερ έχασε την ισορροπία του και έπεσε με φόρα στο έδαφος. Ένιωσε έναν οξύ πόνο στα γόνατά του. Οι παλάμες του σκίστηκαν από τα θραύσματα από πέτρες και σπα­ σμένα γυαλιά που βρίσκονταν παντού. Αμέσως μετά άκουσε βήματα να πλησιάζουν· κάποια χέρια τον άρπαξαν από τα μπράτσα και τον σήκωσαν βίαια επάνω. Ο Χίτνερ τίναζε τα πόδια του, μέχρι που ένιωσε πάλι στέρεο έδαφος αποκάτω τους. Αυτοί που τον είχαν αρπάξει φορούσαν κράνη της αστυνομίας του Βερολίνου. Ο ένας από αυτούς έχωσε ένα ξύλινο κλομπ στην πλάτη του Χίτνερ. Τώρα όμως που είχε πέσει στα χέρια τους, δεν τους ενδιέφερε πια ο Χίτνερ. Κάτι άλλο είχε τραβήξει την προσοχή τους.