Μαύρη λίστα

Μ Α Υ Ρ Η Λ Ι Σ Τ Α 23 θετημένη στη μέση του δωματίου, η οποία ασφαλώς χρησίμευε για να μαζεύονται τα νερά που έσταζαν από το ταβάνι. Πάντως η σοφίτα ήταν σχετικά ευρύχωρη, και μάλιστα διέθε­ τε μια ανεξάρτητη αποθήκη και ατομική τουαλέτα. Αυτό ήταν μάλλον κάτι που μπορούσε να θεωρηθεί πολυτέλεια. Ο Χίτνερ έριξε ένα εξεταστικό βλέμμα στον αδελφό του. Ήταν γελοίο, όμως δεν μπορούσε να αντισταθεί στον πειρασμό να δια­ κρίνει ένα θηλυκό χαρακτηριστικό στις κινήσεις του Γιόζεφ, μια περίεργη χειρονομία που δεν είχε συγκρατήσει στη μνήμη του, ένα απρεπές λίκνισμα των γοφών. Συνέχιζε να παρατηρεί την ατσούμπαλη φιγούρα του Γιόζεφ μπροστά από τη σόμπα, όταν ένιωσε στην πλάτη του ένα παγω­ μένο ρεύμα αέρα από τα παράθυρα. Έκανε πιο πολύ κρύο εδώ πάνω απ’ ό,τι είχε φανταστεί. Κατάλαβε ότι έκανε λάθος που είχε βγάλει το παλτό, και πήγε στην αποθήκη, όπου το είχε κρε­ μάσει σ’ έναν γάντζο. Μπροστά στην πόρτα κοκάλωσε. Ο Χίτνερ νόμισε ότι άκουσε έναν θόρυβο. Μπορεί να ήταν κάποιος εκεί μέσα. Πιθανότατα κάποιος τους κρυφάκουγε. Άνοιξε την πόρτα και μπήκε στην αποθήκη, όμως δεν υπήρχε κανείς εκεί. Το μόνο πράγμα που διέκρινε ήταν το περίγραμμα του γκρίζου παλτού του στον γάντζο. Ο Χίτνερ ξεφύσησε ανακουφισμένος. Κάποιο παιχνίδι τού έπαιζαν οι αισθήσεις του. Έβλεπε φαντάσματα. Δεν μπορεί να ήταν αλλιώς. Τυλίχτηκε στο ζεστό παλτό και επέστρεψε στην πολυθρόνα. «Δεν ήταν τίποτα» είπε κάνοντας ένα αρνητικό νεύ­ μα όταν είδε το ερωτηματικό βλέμμα του Γιόζεφ. Ύστερα βυθί­ στηκε στην πολυθρόνα με μια επιτηδευμένη άνεση και στύλωσε το βλέμμα κακόκεφα στο απλό ξύλινο τραπέζι, όπου ήταν ανοιγ­ μένο το κουτί με τα τρόφιμα τυλιγμένα σε λαδόκολα. Παρόλο που ο Χίτνερ δεν είχε καμιά σχέση με αυτά, είχε μάθει