Σχολομαντείο Μάθημα Πρώτο - Θανάσιμη εκπαίδευση

NAOM I NOB I K 18 αστραπές, προτού η φριχτή έκρηξη βρόμας φτάσει στα ρου­ θούνια μου. Όλη εκείνη τη μέρα είχα ξεπατωθεί στο διάβασμα για τις τελικές εξετάσεις. Έμεναν μόλις τρεις βδομάδες μέχρι το τέλος του εξαμήνου. Όταν ακουμπούσες το χέρι σου πάνω στον τοίχο των μπάνιων, ένιωθες ήδη τα αμυδρά γκλαν γκλαν που έκαναν τα μεσαίου μεγέθους γρανάζια καθώς άρχιζαν να συ­ μπλέκονται και να ετοιμάζονται να μας κατεβάσουν όλους άλλον έναν όροφο. Οι αίθουσες μένουν στην ίδια θέση στον πυρήνα του σχολείου, ενώ οι κοιτώνες μας, που ξεκινούν από το επίπεδο της καφετέριας, περιστρέφονται κάθε χρόνο έναν όροφο πιο κάτω, σαν τεράστιο μεταλλικό παξιμάδι που στρέ­ φεται γύρω από τον άξονα μιας βίδας, μέχρι να φτάσουμε τελικά στο χαμηλότερο επίπεδο για την αποφοίτηση. Την επόμενη χρονιά θα είναι η σειρά μας να βρεθούμε στον χαμη­ λότερο όροφο, και δεν το περιμένουμε με ανυπομονησία. Δε θέλω με τίποτα να μείνω μετεξεταστέα και να βρεθώ φορτω­ μένη με επαναληπτικά μαθήματα, συν όλα τα άλλα. Εξαιτίας της απογευματινής μου προκοπής, η πλάτη, ο πισινός και ο σβέρκος μου είχαν πιαστεί, και το φως του γρα­ φείου μου είχε αρχίσει να τρεμοπαίζει και να χαμηλώνει καθώς ήμουν σκυμμένη πάνω από τον τόμο που διάβαζα, αλληθωρί­ ζοντας για να διακρίνω τα γράμματα, ενώ το μπράτσο μου είχε αρχίσει να μουδιάζει έτσι όπως κρατούσα το λεξικό των αρχαίων αγγλικών στο άλλο χέρι. Η ιδέα της επίκλησης ενός τείχους θανάσιμης φλόγας, που θα έκανε στάχτη τα υπολείμ­ ματα του ψυχοβόρου, το βιβλίο με τα ξόρκια, το λεξικό, το γραφείο μου και τα λοιπά, είχε αρχίσει να φαντάζει όλο και πιο ελκυστική.