Σχολομαντείο Μάθημα Πρώτο - Θανάσιμη εκπαίδευση

ΘΑΝΑ Σ Ι ΜΗ Ε ΚΠΑ Ι Δ Ε Υ ΣΗ 17 έπεσε νεκρός την περίοδο της αποφοίτησης της μαμάς την επόμενη χρονιά, κι έτσι μπήκε ταφόπλακα στα «Χέρια του Θανάτου» ή όπως αλλιώς λέγονταν αυτοί οι τύποι. Ωστόσο, ακόμα και αν είσαι ένας μικρούλης φαντομάς που ρουφάς μουλωχτά μάλα, διαλέγοντας πολύ προσεκτικά τους στόχους σου και καταφέρνοντας να περνάς απαρατήρητος, δεν υπάρχει άλλος δρόμος για σένα παρά μόνο ακόμα πιο κάτω. Ο γλυκύτατος Τζακ κλέβει ήδη ζωτική ενέργεια από ανθρώπινα όντα, οπότε τα μέσα του θ’ αρχίσουν να σαπίζουν εντός μιας πενταετίας από την αποφοίτησή του. Είμαι σίγου­ ρη ότι κάνει μεγαλόπνοα σχέδια για το πώς θα μπορέσει να αποτρέψει τη σήψη –έτσι σκέφτονται όλοι οι μαλάφρονες– αλλά δεν πιστεύω ότι έχει πραγματικά τα φόντα να τη σκα­ πουλάρει. Αν δεν μπορέσει να βρει κάτι πολύ σπέσιαλ για να ξεφύγει από τη μοίρα του, τότε σε δέκα χρόνια –δεκαπέντε το πολύ– θα καταρρεύσει από μέσα σ’ ένα θεαματικότατο γκρο­ τέσκο φινάλε. Και μετά θα σκάψουν στο κελάρι του και θα ανακαλύψουν εκατοντάδες πτώματα και όλοι θα πέσουν από τα σύννεφα και θα πουν «Θεέ και κύριε, μα φαινόταν τόσο συμπαθητικός νέος». Αυτή τη στιγμή, πάντως, και ενώ πάσχιζα να διαβάσω σε­ λίδες επί σελίδων με τρομερά πολύπλοκα οικιακά ξόρκια, γραμ­ μένα στο χέρι σε ακαταλαβίστικα αρχαία αγγλικά, κατέλαβε μέχρι κι εμένα μια πελώρια λαχτάρα για λίγο μάλα. Έτσι και έβλεπα ποτέ τίποτα καλημάνες να τσιμπολογάνε το αξεφλού­ διστο κριθάρι μου –δεν κάνω πλάκα, τέτοια ξόρκια μού έστελ­ νε το σχολείο–, θα ήμουν έτοιμη. Εντωμεταξύ όμως, από τη λιμνούλα του πολτοποιημένου ψυχοβόρου πίσω μου συνέχιζαν να σκάνε σιγανά φυσαλίδες αερίων, ηχώντας σαν μακρινές