Σχολομαντείο Μάθημα Δεύτερο - Ο τελευταίος απόφοιτος

NAOM I NOB I K 14 σήμαινε…πως έλεγα αλήθεια όταν της έγνεψα, σαν να έλεγα ναι, όλα καλά, και της χαμογέλασα, με την έκφραση κι εκείνη την αίσθηση του τεντώματος των μυών γύρω από το στόμα μου να φαντάζουν κάπως αλλόκοτες, πρωτόγνωρες. Η Λιου μού χαμογέλασε κι αυτή, και τότε φτάσαμε μπροστά στον μπουφέ και επικεντρωθήκαμε στο γέμισμα των δίσκων μας. Μέσα στο κομφούζιο χάσαμε τα πρωτάκια μας: προφανώς οι πρωτοετείς έρχονται τελευταίοι, ενώ εμείς έχουμε πλέον το αμφιλεγόμενο προνόμιο να πηγαίνουμε πρώτοι. Ωστόσο, τί­ ποτα δε σ’ εμποδίζει να πάρεις επιπλέον μερίδες για να τους τις δώσεις, αν έχεις τη δυνατότητα, που για σήμερα τουλάχι­ στον την είχαμε. Οι τοίχοι του σχολείου ήταν ακόμη λίγο ζεστοί από τον κύκλο καθαρισμού του τέλους του εξαμήνου. Όσα μαλαφικάρια δεν είχαν γίνει αχνός ή στάχτη είχαν μόλις αρ­ χίσει να ξετρυπώνουν από τις διάφορες σκοτεινές γωνιές όπου είχαν πάει να κρυφτούν, και το φαγητό ήταν σχεδόν απίθανο να είναι μολυσμένο. Έτσι λοιπόν, η Λιου πήρε έξτρα γάλατα για τα ξαδέλφια της, ενώ εγώ πήρα μια επιπλέον μερίδα μα­ καρόνια για τον Άαρον – με μισή καρδιά, είναι η αλήθεια. Από τεχνικής άποψης, δεν του χρωστούσα τίποτα που μου είχε φέρει το σημείωμα – σύμφωνα με τον κώδικα συμπεριφοράς που διέπει το Σχολομαντείο, όλα αυτά κανονίζονται απέξω. Αλλά, σε τελική ανάλυση, δεν είχε πάρει κανένα αντάλλαγμα απέξω. Ήταν παράξενο να βγαίνεις από τους πρώτους από την ουρά μέσα στη σχεδόν άδεια καφετέρια, ενώ οι πρωτοετείς ήταν ακόμη παραταγμένοι σε μια απίθανα τεράστια τριπλή σειρά κατά μήκος των τοίχων, όπου είχαν τους δευτεροετείς να τους σκουντάνε και να τους δείχνουν τα πλακάκια στο τα