Σχολομαντείο Μάθημα Δεύτερο - Ο τελευταίος απόφοιτος

10 NAOM I NOB I K αντίθετο, οπότε θα πρέπει να διαλέξεις αν θα ακολουθήσεις τη συμβουλή κατεβάζοντας τα μούτρα, σαν παιδάκι που το ανάγκασαν να βουρτσίσει τα δόντια του και να πάει για ύπνο σε μια λογική ώρα, ή θα την αγνοήσεις και θα συνεχίσεις να κάνεις ό,τι σου λέει το ξερό σου το κεφάλι, και ας ξέρεις ότι οι πράξεις σου θα σε οδηγήσουν ντουγρού στα βάσανα και στην απογοήτευση. Κι αν αναρωτιέστε τι από τα δύο διάλεξα εγώ, τότε μάλλον δε με ξέρετε καλά, αφού τα βάσανα και η απογοήτευση ήταν προφανώς ο προορισμός μου. Δε χρειάστηκε να το σκεφτώ καν. Το σημείωμα της μαμάς ήταν εξαιρετικά καλοπροαίρετο, αλλά δεν ήταν κανένα μακρινάρι: Πολυαγαπημένο μου κορίτσι, σ’ αγαπώ, έχε θάρρος, και μείνε μακριά από τον Ωρίωνα Λέικ. Με μια ματιά το διάβασα όλο, και επιτόπου το έκανα κομματάκια, εκεί ανάμεσα στα πρωτάκια που μας περιτριγύριζαν. Έφαγα αμέσως το κομμάτι που είχε το όνομα του Ωρίωνα γραμμένο πάνω του και μοίρασα τα υπόλοιπα. «Τι είναι αυτό;» είπε η Άαντγια. Εξακολουθούσε να με κοι­ τάζει με ύφος αγανάκτησης στα μισόκλειστα μάτια της. «Αναπτερώνει το ηθικό» είπα. «Η μαμά μου έκανε ξόρκι στο χαρτί». «Α ναι, η μαμά σου , η Γκουέν Χίγκινς» είπε η Άαντγια ακό­ μα πιο ψυχρά. «Για την οποία μας έχεις μιλήσει τόσο πολλές φορές». «Ω, απλά φά’ το» είπα, με όσο εκνευρισμό μπόρεσα να επιστρατεύσω έχοντας μόλις καταπιεί το κομμάτι μου. Αν και το θέμα του εκνευρισμού δε με δυσκόλεψε όσο θα έπρεπε κα­ νονικά. Από τα πράγματα που μου είχαν λείψει εδώ μέσα –ο ήλιος, ο άνεμος, ή το να κοιμηθώ μια ολόκληρη νύχτα ασφαλής,