Μάρξ και μαρξισμός

MAΡΞ 36 να καταλήξει σε «δουλεία της επιτήρησης». 30 Αυτή η θέση έφε- ρε στο φως εντάσεις ανάμεσα στις ευρύτερες σοσιαλιστικές ιδέες της περιόδου, τις οποίες θα εξετάσουμε τώρα εν συντομία. Το ιακωβίνικο και σοσιαλιστικό υπόβαθρο, 1789-1842 Στόχος των σοσιαλιστών είναι να αναδιοργανώσουν την κοι- νωνία ώστε να ικανοποιήσουν τις ανάγκες της πλειονότητας χωρίς τη φτώχεια, την ανισότητα, τον ανταγωνισμό και τη σπατάλη που σχετίζεται με τον καπιταλισμό. Όπως και πολλοί από τους ουτοπιστές προκατόχους τους, επινοούν τρόπους να ανήκουν οι άνθρωποι σε ομάδες ή να συνδέονται με άλλους ανθρώπους· οι τρόποι αυτοί είναι πιο γενναιόδωροι, πιο ευγε­ νικοί και πιο ειρηνικοί, και ελαχιστοποιούν ή καταργούν την εκμετάλλευση και την καταπίεση. Ασπάζονται αξίες όπως η φιλία, η εμπιστοσύνη, η αρμονία, η αδελφότητα, η ενότητα και η αλληλεγγύη, οι οποίες φαίνεται ότι φθίνουν στη σύγ- χρονη κοινωνία, αλλά μπορούν να επανακάμψουν ή να δη- μιουργηθούν εκ νέου. Το πρωταρχικό τους πρόβλημα ήταν πάντα η διατήρηση των δεσμών αυτών –που μπορούν εύκολα να επιτευχθούν σε σύντομα ξεσπάσματα ενθουσιασμού– για μακρά χρονική περίοδο και σε εκτεταμένες περιοχές. Πολλά σχέδια έχουν επινοηθεί με αυτόν τον σκοπό από τις αρχές του 19ου αιώνα, από συνδυασμούς δημόσιας και ατομικής ιδιο- κτησίας μέχρι διάφορους τύπους συνεργασίας, ζωής σε κοι- νότητες και κομμουνισμού. Ο Μαρξ παραμένει πρώτα και κύρια ένας σοσιαλιστής που είχε στόχο να δημιουργήσει ένα πλαίσιο που καθιστά δυνατή την ανθρώπινη βελτίωση του