Manhattan Transfer

J O H N D O S P A S S O S 22 και το έσπρωξε προς τον Μπαντ, προσθέτοντας λίγο ψωμί και βούτυρο στην άκρη. «Θα σου δώσω μια συμβουλή, φίλε, και δεν θα σ’ τη χρεώσω τίποτα. Πήγαινε πρώτα ξυρίσου, κουρέψου και βούρτσισε το κοστούμι σου να καθαρίσει από τ’ άγανα και μετά αρχίνα να ψάχνεις. Έτσι θα ’χεις μεγαλύτερες πιθανότητες να βρεις κάτι. Καταπώς φαίνεται, αυτό μόνο μετράει σε τούτη την πόλη». «Είμαι σκυλί στη δουλειά. Είμαι καλός εργάτης» είπε άγρια ο Μπαντ με μπουκωμένο στόμα. «Εγώ λέω απλώς τη γνώμη μου» είπε ο κοκκινομάλλης και ξαναγύρισε στην κουζίνα του. O Εντ Θάτσερ ανέβαινε τα μαρμάρινα σκαλοπάτια της φαρδιάς εισόδου του νοσοκομείου κι έτρεμε. Η μυρωδιά των φαρμάκων τον έπιανε στο λαιμό. Μια γυναίκα με αυστηρό πρόσωπο τον κοίταζε από ένα γραφείο. Προσπάθησε να κρατήσει τη φωνή του σταθερή: «Μπορείτε να μου πείτε πώς είναι η κυρία Θάτσερ;» «Nαι, μπορείτε να ανέβετε». «Σας παρακαλώ, δεσποινίς, είναι όλα καλά;» «Η αδελφή του ορόφου γνωρίζει τα πάντα για την περίπτωση. Σκάλα αριστερά, τρίτος όροφος, μαιευτική κλινική». O Εντ Θάτσερ κρατούσε ένα μπουκέτο λουλούδια τυλιγμένα σε πράσινο γλασέ χαρτί. Η φαρδιά σκάλα πήγαινε πέρα δώθε καθώς ανέβαινε παραπατώντας, οι μύτες των παπουτσιών του χτύπαγαν στις μπρούντζινες ράβδους που συγκρατούσαν την ψάθα στη θέση της. Μια πόρτα έκλεισε σκεπάζοντας μια στρι- γκλιά. O Εντ σταμάτησε μια νοσοκόμα. «Θέλω να δω την κυρία Θάτσερ, παρακαλώ». «Προχωρήστε ευθεία μπροστά, αν ξέρετε πού είναι».