Manhattan Transfer

J O H N D O S P A S S O S 28 «Μα αυτό είναι σκέτος τζόγος» τον έκοψε ο Θάτσερ. «Μάλιστα, κύριε, είναι τζόγος» είπε ο μπάρμαν καθώς γύ- ριζε στο μπαρ στριφογυρίζοντας στα χέρια του τα άδεια μπου- κάλια. «Τζόγκος. Nτεν έχει και πολύ άντικο» είπε ο κύριος Τσούκερ ρίχνοντας ένα απλανές και σκεφτικό βλέμμα στην μπίρα του. «O άντρωπος που έχει φιλοντοξίες πρέπει να ρισκάρει. Η φιλο- ντοξία, αυτή μ’ έφερε εντώ από τη Φρανκφούρτη σε ηλικία ντώ- ντεκα ετών, και τώρα που έχω ένα γκιο γκια να ντουλεύω γκι’ αυτόν… Αχ, τα τον ονομάσω Βίλχελμ, όπως ο μεγάλος Κάιζερ». «Το κοριτσάκι μου θα ονομαστεί Έλεν, όπως η μητέρα μου». Τα μάτια του Εντ Θάτσερ γέμισαν δάκρυα. O κύριος Τσούκερ σηκώθηκε. «Λοιπόν, αντίο σας, κύριε Τάτσερ. Χάρηκα γκια τη γκνωριμία. Πρέπει να γκυρίσω στις κορούλες μου». O Θάτσερ έσφιξε ξανά το παχουλό χέρι κι απόμεινε να κοιτά- ζει τον κύριο Τσούκερ, που διάβαινε βαδίζοντας σαν πάπια την παλινδρομική πόρτα ενώ τρυφερές και θερμές σκέψεις για πα- τρότητες, μητρότητες, τούρτες γενεθλίων και Χριστουγέννων περνούσαν από το μυαλό του. Ύστερα από λίγο ανακλαδίστηκε. Πάντως, της καημενούλας της Σούζι δεν θα της άρεσε που βρί- σκομαι εδώ… Τα πάντα γι’ αυτήν και την ωραία μικρούλα μου. «Ε, κύριος, δεν θα μας πληρώσετε;» άκουσε να του αγριο- φωνάζει ο μπάρμαν όταν έφτασε στην πόρτα. «Δεν πλήρωσε ο άλλος;» «Σιγά μην πλήρωσε!» «Μα… εκείνος με κ-κ-κάλεσε…» O μπάρμαν γέλασε καθώς σκέπαζε τα λεφτά με την κόκκινη χερούκλα του: «Θαρρώπως αυτός οφαντασμένοςπιστεύει στηναποταμίευση». * * *