Manhattan Transfer

J O H N D O S P A S S O S 26 «Πολύ ευχαρίστως». Oι μεσόπορτες με το καφασωτό ανοιγόκλειναν στο μπαρ στη γωνία της Τρίτης Λεωφόρου. Σκούπισαν απαλά τα πόδια τους και μπήκαν στην πίσω αίθουσα. «Αχ» είπε ο Γερμανός ενώ κάθονταν σ’ ένα τραπέζι από σκού- ρο ξύλο γεμάτο χαρακιές «ηοικογκενειακή ζωή είναι όλο έγκνοιες». «Έχετε δίκιο, κύριε · εμένα είναι το πρώτο μου». «Τα πάρετε μια μπίρα;» «Βεβαίως, ό,τι να ’ναι». «Nτύο μπουκάλια Καλμπάχερ εισαγωγής, γκια να πιούμε εις υγκείαν των ντικών μας». Oι μπίρες άνοιξαν με θόρυβο και ο αφρός σε χρώμα σέπιας ανέβηκε στα ποτήρια. «Εις υγκείαν» είπε ο Γερμανός και σήκωσε το ποτήρι του. Σκούπισε τον αφρό από το μουστάκι του και χτύπησε το τραπέζι με τη ροδαλή γρο- θιά του. «Τα ήταν αντιακρισία, κύριε…;» «Oνομάζομαι Θάτσερ». «Τα ήταν αντιακρισία, κύριε Τάτσερ, αν σας ρωτούσα τι επαγ- γέλλεστε;» «Λογιστής. Ελπίζω σύντομα να γίνω ορκωτός λογιστής». «Εγώ είμαι τυπογράφος και ονομάζομαι Τσούκερ: Μάρκος Αντώνιος Τσούκερ». «Χαίρω πολύ, κύριε Τσούκερ». Έσφιξαν ταχέριαπάνωαπό το τραπέζι, ανάμεσααπόμπουκάλια. «O ορκωτός λογιστής βγκάζει πολλά λεφτά» είπε ο κύριος Τσούκερ. «Θα μου χρειαστούν πολλά λεφτά, για το κοριτσάκι μου». «Τα παιντιά τρώνε λεφτά» συνέχισε ο κύριος Τσούκερ με βα- ριά φωνή. «Θα μου επιτρέψετε να σας κεράσω ένα μπουκάλι;» είπε ο Θάτσερ υπολογίζοντας πόσα λεφτά είχε στην τσέπη του. Της καημενούλας της Σούζι δεν θα της άρεσε καθόλου που πίνω σ’