Μάνη

Π Α Τ Ρ Ι Κ Λ Η Φ Ε Ρ Μ Ο Ρ 24 Ήταν απογοήτευση όταν, φτάνοντας στο κέντρο της Αναβρυ­ τής, βρεθήκαμε καταμεσής σε μια συνηθισμένη συνάθροιση από λάκωνες χωρικούς. Εδώ κι εκεί, η θέλησή μου να πιστέψω χάριζε μια ψευδαίσθηση εβραϊκών χαρακτηριστικών αλλά, όταν το ξένο πρόσωπο ζύγωνε στα φώτα ενός καφενείου, η ψευδαίσθηση έσβη­ νε. Ο διευθυντής της τράπεζας συνέχισε να οδηγεί μες στη νύχτα κι αργότερα, πίνοντας κρασί και τρώγοντας πατάτες με αυγά, συζητήσαμε τρόπους για να διασχίσουμε τον Ταΰγετο ως τη Μά­ νη. «Στη Μάνη!» αναφωνούσαν οι πάντες. Γιατί θέλαμε να πάμε εκεί; Ήταν τρομερή φάρα: άγριοι, δόλιοι άνθρωποι – μαχαιροβγάλ- τες! –, * και σε πυροβολούσαν από πίσω από βράχους. Η ανησυχία ήταν γενική. Μόνο ένας άνθρωπος τους υπερασπίστηκε – ήταν καλοί άνθρωποι, είπε · πράοι σαν αρνιά απέναντι στον ξένο. Ξεδιπλώσαμε χάρτες κι ανεβάσαμε το φιτίλι της λάμπας. Οι περισσότεροι της συντροφιάς πρότειναν να πάμε δυτικά μέσ’ από τα χωριά Περγαντέικα και Γιάννιτσα, ως τον κάμπο της Καλαμάτας, κι έπειτα να στρίψουμε νότια κατά μήκος της δυτι­ κής ακτής της Μάνης. Στο τέλος, ωστόσο, πεισμένοι από έναν μεσήλικα με σοβαρή όψη, τον Γιώργο, καταλήξαμε σε μια δια­ δρομή νοτιοδυτικά στην καρδιά της χερσονήσου. Αν και μονάχα μια αχνότατη γραμμή διέσχιζε τις ισοϋψείς καμπύλες του χάρτη και τις βαθύτερες ιώδεις και πράσινες κηλίδες κατά μήκος του υδροκρίτη του Ταΰγετου, έδειχνε βραχύτερη. Καθώς ήταν αδιά­ βατη για τα μουλάρια, παρατήσαμε τα παζαρέματα για ένα ζώο κι ο Γιώργος συμφώνησε να ζαλωθεί τα περισσότερα από τα * Ελληνικά (με αγγλικούς χαρακτήρες) στο κείμενο, όπως και σε διάσπαρ­ τες λέξεις ή φράσεις με πλαγιογραφή σε όλο το βιβλίο. Προκειμένου να μην κουράσω με τη διαρκή επανάληψη της σχετικής σημείωσης, θεωρώ ότι ο αναγνώστης θα καταλάβει εύκολα ποιες από τις λέξεις και φράσεις σε πλαγιογραφή αντιστοιχούν σε ελληνικά στο πρωτότυπο. (Σ.τ.Μ.)