Μακάρι όλα να πάνε καλά

C A R O L I N A S E T T E R W A L L 14 λεύεις. Κι εγώ αγχωμένη είμαι. Μες στην γκρίνια. Ανήσυχη. Τα πράγματα με την οικογένειά μας δεν πάνε όπως τα είχα σκεφτεί. Εσύ λες ότι ήξερα τι έκανα όταν επέλεξα να κάνω παιδί μαζί σου. Κι εγώ σου λέω ότι έλπιζα πως θα ήταν δια­ φορετικά. Κανένας μας δεν θέλει να στενοχωρήσει τον άλλον. Τώρα τελευταία όμως αυτό φαίνεται παντελώς αδύνατο. Αλ­ λά το παλεύουμε. Πριν από τρεις βδομάδες μετακομίσαμε, μια μετακόμιση για την οποία δεν είχαμε χρόνο, αλλά την κάναμε έτσι κι αλλιώς. Πακετάραμε τα πράγματα τη νύχτα, στα σύντομα εκείνα διαστήματα που ο Ίβαν κοιμόταν από μόνος του. Πα­ κετάραμε απολύτως σιωπηλοί, χωρίς συζητήσεις που θα μας χαλάρωναν, που δεν θα μας στενοχωρούσαν ή που δεν θα κατέληγαν σε γκρίνιες. Μετακομίσαμε κατά τον ίδιον ακρι­ βώς τρόπο. Τα έχουμε σχεδόν ξεπακετάρει όλα τώρα πια. Σήμερα πρέπει να κάνουμε ένα διάλειμμα, γιατί το αυτοκί­ νητό μας έχει αρχίσει να τα παίζει. Πρέπει να πάμε στους γονείς σου για να του ρίξει μια ματιά ο πατέρας σου. Βάζου­ με τον Ίβαν με το πορτ-μπεμπέ στο πίσω κάθισμα, εσύ κά­ θεσαι δίπλα του κι εγώ οδηγώ. Δεν μπορώ να μην επισημάνω, για πολλοστή φορά ίσως, με ύφος χαριτωμένο που δεν ξεγε­ λάει κανέναν, πως θα ήταν πολύ βολικό να είχαμε και οι δύο δίπλωμα οδήγησης. Σφίγγεις τα δόντια και λες ότι θα το τα­ κτοποιήσεις άμεσα το θέμα. Εντάξει, αποφεύγω να σε ρωτή­ σω πότε, δεν έχω όρεξη πάλι για τσακωμούς σήμερα. Έχω ήδη τύψεις για το σχόλιό μου. Δεν μιλάει κανείς. Ο Ίβαν είναι όλο χαρές κι εσύ τον απασχολείς βγάζοντας διάφορους ήχους και δίνοντάς του παιχνιδάκια για να συνεχίσει να έχει καλή διάθεση. Δεν οδηγώ προσεκτικά όταν κλαίει ο Ίβαν και κα