Οι μαγεμένες

39 Ο Ι Μ Α Γ Ε Μ Ε Ν Ε Σ τον είχε συμβουλέψει ο Γιώργης. «Μόνο σαν οι Μεγάλες Δυνάμεις το αποφασίσουν, μόνο τότε θα απελευθερωθεί και η υπόλοιπη Ελλάδα!» είχε καταλήξει και ήλπιζε να τον είχε συνεφέρει. Προτού συμβεί αυτό, προτού το θελήσουν δηλα- δή οι ξένοι, όσο αίμα κι αν χυνόταν, χαράμι θα πήγαινε. Αυτά σκεφτόταν τώρα οΝικόλας και έβρισκε πως ο φίλος του είχε δίκιο σ’ ένα πράγμα – σε όλα τα υπόλοιπα που του είχε πει, σημασία δεν είχε δώσει. Ναι, ήταν άμυαλος! Και πολύ μάλιστα! Ενώ έπρεπε όλους και όλα να τα παρατηρεί και να τα καταγράφει, τα μυαλά του έκαναν μπαϊράμι κι εκείνος την αγαπημένη του είχε στον νου συνέχεια, ανάθεμά τον! Προσπάθησε να συγκεντρωθεί και να παρακολουθήσει τι έλεγε ο Δάσκαλος. Μάταιος κόπος. Κάθε τόσο προς τη μεριά που καθόταν ο Ζαχαρίας εφέντη κοιτούσε – κι ας μην έβλεπε τίποτα. Μέχρι που άκουσε τη λέξη «αρχαία» και αποφάσισε να σοβαρευτεί.