Μάκβεθ

J O N E S B O 24 δύσκολο να παραλάβει κανείς μια τόσο μεγάλη παραγγελία από μια εντελώς καινούργια πηγή και να μην το μυριστεί κάποιος που δραστηριοποιείται στον ίδιο κλάδο. Και δυστυχώς, απ’ ό,τι φαίνεται, αυτός ο “κάποιος” πρέπει να έδωσε στην αστυνομία μια ανώνυμη αλλά αξιόπιστη πληροφορία για το πού και το πότε». «Κάποιος σαν εσάς;» Ο Εκάτης χαμογέλασε αυτάρεσκα. Πήρε το ποτήρι του, γύ- ρισε τον φαρδύ πισινό του στον Μπόνους και έσκυψε στο τηλε- σκόπιο. «Κατεβάζουν το φορτηγό» είπε. Ο Μπόνους σηκώθηκε και πήγε στο παράθυρο. «Πείτε μου, γιατί δεν επιτίθεστε στον Σβένο αντί να τον παρακολουθείτε από τα μετόπισθεν; Θα μπορούσατε να απαλλαγείτε από τον μοναδικό ανταγωνιστή σας και να αποκτήσετε τεσσερισήμισι τόνους αμφεταμίνη πρώτης ποιότητας με μία κίνηση. Και να την πουλήσετε στους δρόμους για… πόσα εκατομμύρια;» Ο Εκάτης ήπιε από το ποτήρι του χωρίς να σηκώσει το μάτι του από το τηλεσκόπιο. «Krug» είπε. «Λένε ότι είναι η καλύ- τερη σαμπάνια. Οπότε είναι η μόνη που πίνω. Ποιος ξέρει όμως; Αν μου σέρβιραν κάποια άλλη, ίσως να μου άρεσε, να τη συνή- θιζα και να άλλαζα μάρκα». «Δεν θέλετε να δοκιμάσει η αγορά κάτι άλλο εκτός από το φίλτρο σας;» «Εμένα θρησκεία μου είναι ο καπιταλισμός και πίστη μου η ελεύθερη αγορά. Είναι δικαίωμα του καθενός μας να ακολου- θήσει τη φύση του και να παλέψει για ένα μονοπώλιο και για παγκόσμια κυριαρχία. Και είναι δικαίωμα της κοινωνίας να μας αντισταθεί. Απλώς παίζουμε τους ρόλους μας, Μπόνους». «Αμήν». «Σσσς! Τώρα δίνουν τα χρήματα». Ο Εκάτης έτριψε τα χέρια του. «Η παράσταση αρχίζει…» Ο Ντοφ στάθηκε δίπλα στην πόρτα, ακίνητος, με τις άκρες των