Μάκβεθ

Μ Α Κ Β Ε Θ 15 «Παραπάνω από αρκετοί για ένα ανδραγάθημα, Σέιτον. Και ένας απ’ αυτούς είναι τόσο μεγάλος, που, όταν πέσει, θα ακου- στεί σε όλη τη χώρα». Ο Ντοφ σκούπισε τους υδρατμούς από το τζάμι. Εννέα αγ- χωμένοι και κάθιδροι αστυνομικοί σε ένα μικρό δωμάτιο. Άνδρες που συνήθως δεν αναλάμβαναν τέτοιου είδους αποστολές. Ως επικεφαλής της Διεύθυνσης Ναρκωτικών, ο Ντοφ είχε πάρει την απόφαση να μη δείξει το γράμμα σε άλλους αξιωματικούς της αστυνομίας · είχε χρησιμοποιήσει άνδρες αποκλειστικά από τον δικό του τομέα γι’ αυτή την επιχείρηση. Υπήρχε πολύ μακρά παράδοση διαφθοράς και διαρροών για να το ρισκάρει. Τουλά- χιστον έτσι θα το δικαιολογούσε στον Ντάνκαν αν τον ρωτούσε. Αν και δεν θα υπήρχε πολλή γκρίνια. Όχι, αρκεί να κατάφερναν να κατασχέσουν τα ναρκωτικά και να συλλάβουν δεκατρείς Νορς Ράιντερ επ’ αυτοφώρω. Ναι, δεκατρείς. Όχι δεκατέσσερις. Ένας απ’ αυτούς θα έπε- φτε νεκρός στο πεδίο της μάχης. Αρκεί να προέκυπτε μια ευ- καιρία. Ο Ντοφ έσφιξε τα δόντια του. «Είπες ότι θα ήταν μόνο τέσσερις πέντε» είπε ο Σέιτον, που ήρθε και στάθηκε δίπλα του στο παράθυρο. «Ανησυχείς, Σέιτον;» «Όχι, αλλά εσύ θα έπρεπε, Ντοφ. Έχεις εννιά άνδρες εδώ και είμαι ο μόνος με εμπειρία σε εφόδους». Ο Σέιτον μίλησε χωρίς να υψώσει τη φωνή του. Ήταν λεπτός, φαλακρός και νευρώδης. Ο Ντοφ δεν ήξερε πόσα χρόνια ήταν στην αστυνομία ο Σέιτον, μόνο ότι ήταν από τα χρόνια του Κένεθ. Και είχε προσπαθήσει να τον ξεφορτωθεί. Όχι επειδή είχε κάτι συγκε- κριμένο εναντίον του· απλώς ο Σέιτον είχε κάτι, κάτι που ο Ντοφ δεν μπορούσε να προσδιορίσει ακριβώς, αλλά τον έκανε να αισθάνεται έντονη αντιπάθεια. «Γιατί δεν χρησιμοποίησες την Ομάδα Κρούσης, Ντοφ;» «Όσο λιγότεροι ανακατευτούν τόσο το καλύτερο».