Μάκβεθ

Μ Α Κ Β Ε Θ 13 αλλά μόνο ένας άνθρωπος φορούσε κράνος με κέρατα ταύρου και οδηγούσε κόκκινη μοτοσικλέτα Indian Chief. Οι φήμες έλε- γαν ότι ήταν μία από τις πενήντα που είχαν κατασκευαστεί κατά παραγγελία της Αστυνομίας της Νέας Υόρκης με απόλυ- τη μυστικότητα το 1955. Στον δεξιό πλαϊνό προφυλακτήρα της γυάλιζε η κυρτή ατσαλένια θήκη της σπάθας του αναβάτη. Ο Σβένο. Μερικοί ισχυρίζονταν ότι ήταν νεκρός και άλλοι ότι το είχε σκάσει από τη χώρα, είχε αλλάξει ταυτότητα, είχε κόψει τις ξανθές κοτσίδες του και απολάμβανε τα γεράματά του και τα αγαπημένα του σιγαρίλος αραχτός σε μια βεράντα κάπου στην Αργεντινή . Κι όμως να τος. Ο αρχηγός συμμορίας και δολοφόνος αστυ- νομικών που μαζί με τον υπασπιστή του είχαν ιδρύσει τη λέσχη των Νορς Ράιντερ λίγο μετά τον Β ’ Παγκόσμιο πόλεμο. Είχαν στρατολογήσει νεαρούς χωρίς οικογένεια, τους περισσότερους από τις μισοερειπωμένες εργατικές κατοικίες κατά μήκος του μολυσμένου από τα λύματα ποταμού, τους είχαν εκπαιδεύσει, πειθαρχήσει και τους είχαν κάνει πλύση εγκεφάλου μέχρι που έγιναν ένας μικρός στρατός από ατρόμητους άντρες που ο Σβέ- νο χρησιμοποιούσε για τους σκοπούς του. Για να ελέγχει την πόλη και να μονοπωλεί την τότε αναπτυσσόμενη αγορά των ναρκωτικών. Και για ένα διάστημα φάνηκε να το πετυχαίνει. Ο Κένεθ και η αστυνομία σίγουρα δεν ήταν εμπόδιο, αντιθέτως · ο Σβένο είχε εξαγοράσει όση βοήθεια χρειαζόταν απ’ αυτή την πλευρά. Εμπόδιο στάθηκε τελικά ο ανταγωνισμός: το «φίλτρο του Εκάτη», ένα ναρκωτικό που παρασκευαζόταν στην πόλη και ήταν καλύτερο, φτηνότερο και πάντα διαθέσιμο στην πιάτσα. Αν όμως ήταν αληθινή η ανώνυμη πληροφορία που είχε πάρει ο Ντοφ, το φορτίο που είχαν έρθει να παραλάβουν τώρα οι Ράιντερ ήταν αρκετό ώστε να λύσει το πρόβλημά τους για ένα μεγάλο διάστημα. Ο Ντοφ είχε ελπίσει, αλλά δίσταζε ακόμη να το πιστέψει, ότι αυτά που διάβασε στις λίγες δακτυλογραφη-