Λύτρωση

Y R S A S I G U R D A R D O T T I R 8 μην απαντήσει όταν έριξαν το φταίξιμο σ’ εκείνη. Λες και ήταν δική της δουλειά να φροντίζει τις προμήθειες υλικού ή να έχει κάθε στιγμή τον νου της στο απόθεμα! Έκανε μια στάση στο άνοιγμα της πόρτας, συνειδητοποιώντας ξαφνικά ότι ήταν ολομόναχη εκεί κάτω, ο μοναδικός άνθρωπος σε ολόκληρο το κτίριο. Η σιωπή ήταν απόλυτη. Δεν ακούγονταν πνιχτοί ήχοι από τις αίθουσες, ούτε πολυλογίες από τα κορίτσια που δούλευαν μαζί της. Ως συνήθως, είχε προσφερθεί να κλείσει εκείνη για να προλά­ βουν το λεωφορείο τους και έμεινε να τις κοιτάζει πίσω από τον γυάλινο τοίχο του φουαγέ ενώ εξαφανίζονταν στη χιονοθύελλα. Αμέσως μόλις οι σιλουέτες τους χάθηκαν πίσω από το πυκνό πέ­ πλο του χιονιού, άρχισε να μετανιώνει για τη γενναιόδωρη προ­ σφορά της. Όχι ότι τα κίνητρά της ήταν εντελώς ανιδιοτελή. Στην πραγματικότητα, δεν είχε μπορέσει να αντισταθεί στον πειρασμό να τους κάνει επίδειξη ότι είχε αγόρι – και μάλιστα αγόρι με αυ­ τοκίνητο. Δεν χρειαζόταν να ταλαιπωρείται με τα λεωφορεία. Για κάποιο λόγο οι σκέψεις της ξαφνικά επέστρεψαν στο Snap που είχε λάβει αμέσως μετά το πρώτο διάλειμμα. Δεν είχε ιδέα ποιος ήταν ο αποστολέας – δεν τον είχε στις επαφές της. Βεβαίως, θα έπρεπε να είχε αλλάξει τις ρυθμίσεις της πριν από πολύ καιρό και να έχει μπλοκάρει τους ξένους που ήθελαν να της στείλουν μηνύματα, ειδικά τώρα που την εφαρμογή είχαν αρχίσει να τη χρησιμοποιούν και άνθρωποι κάποιας ηλικίας. Σαν να μην έφτα­ νε που είχαν καταστρέψει το Facebook, τώρα κατακτούσαν και το Snapchat. Στοιχημάτιζε ότι ήταν κάποιος γέρος, ίσως κάποιος από τους φίλους της μαμάς της ή ένας συγγενής που είχε ξεχάσει. Το όνομα χρήστη δεν της έλεγε κάτι: Just13 . Ίσως τελικά να μην ήταν κάποιος μεγάλος · ίσως να ήταν κάποιο παιδί που είχε μόλις κλείσει τα δεκατρία. Ίσως αυτό εξηγούσε το παράξενο μήνυμα. Το Snap ήταν μια φωτογραφία της, τη στιγμή που σέρβιρε ποπ