Λώρα: Η τελευταία των Μαρξ

20 ΖΕΦΗ ΚΟΛΙΑ φείς πουλερικών και προμηθευτές κρασιών από κάθε γωνιά της Γαλλίας. Ήξερε ότι ο κόσμος τους κουτσομπόλευε: «Οι σοσιαλιστές Λαφάργκ ζουν σε έπαυλη με υπηρέτες και κάθε τόσο κάνουν τσιμπούσια,όπου το κρασί ρέει άφθονο!». Λίγο την ένοιαζε πια αυτό. Ανέκαθεν, ο κόσμος κάτι είχε να τους προσάψει: Ότι ο Μαρξ δεν είχε δουλέψει ποτέ. Ότι η Τζέννυ φον Βεστφάλεν ήταν βαρόνη. Ότι ο Ένγκελς ήταν βιο- μήχανος. Ότι ο αναρχικός φοιτητής Πωλ Λαφάργκ είχε νέ- γρο υπηρέτη. Ότι ποτέ κανείς τους δεν είχε μπει σε σπίτι ερ- γάτη. Και λοιπόν; Ο κόσμος έβλεπε τον αφρό των γεγονότων · αυτό του άρεσε να σχολιάζει.Πεντάρα τσακιστή δεν έδινε για τα κουτσομπολιά τους. Άλλο την απασχολούσε. Το τελευταίο διάστημα ο άντρας της είχε χάσει το κέφι του. Σταμάτησε να διοργανώνει τα κυ- ριακάτικα γεύματα, σπάνια είχε διάθεση για επισκέψεις στο Παρίσι, όλο και πιο συχνά απείχε από τις συνεδριάσεις των σοσιαλιστών,περνούσε ώρες αμίλητος κι απόμακρος.Οι μό- νοι φίλοι που του είχαν απομείνει ήταν οι επικεφαλής της σοσιαλιστικής ομάδας της Ντραβέιγ, Σαρλ Υέ και Πωλ Μπε- νάρ, καθώς και ο Μωρίς Ντεμισί, ο αρχισυνδικαλιστής του εργοστασίου Τόμσον που έμενε στην παρακάτω γειτονιά. Έφταιγε βέβαια και η κόντρα του με τον Ζαν Ζωρές.Αλλά ούτε που τα έβαζε μαζί του πια.Με κανέναν δεν τα έβαζε.Ποιος; Ο Πωλ.Που είχα πάντα το μισό σπαθί έξω απ’ το θηκάρι.