Λίγη ζωή

Λ Ι Γ Η Ζ Ω Η 37 ποιον από τους μονολόγους του για τη γενική ανωτερότητα της Φλό- ρα, και ο Μάλκομ –που ήθελε να την πιστέψει, αν και παρατηρούσε ενοχλημένος ότι η μητέρα του ακόμη αναφερόταν στον πατέρα του ως «μπαμπάκα»– γρύλιζε ή ψέλλιζε κάτι για να της δείξει ότι δεν τον ένοιαζε όπως και να είχε. Και μερικές φορές –και πάλι, όλο και πιο συχνά– εκνευριζόταν που περνούσε τόσον καιρό να σκέφτεται τους γονείς του γενικώς. Ήταν φυσιολογικό; Δεν είχε κάτι θλιβερό όλο αυτό; Ήταν είκοσι επτά, στο κάτω κάτω! Έτσι πήγαινε όταν έμενες σπίτι; Ή έφταιγε αυτός; Σίγουρα αυτό ήταν το καλύτερο δυνατό επι- χείρημα για να μετακομίσει: ώστε να πάψει με κάποιον τρόπο να είναι τόσο παιδί. Το βράδυ –καθώς αποκάτω οι γονείς του ολοκλήρω- ναν την καθημερινή τους ρουτίνα, με το κοπάνημα των παλιών σω- λήνων καθώς πλένονταν και τον ξαφνικό κούφιο ήχο όταν έσβηναν τα καλοριφέρ του καθιστικού να σημαίνουν καλύτερα κι από ρολόι ότι ήταν έντεκα, έντεκα και μισή, μεσάνυχτα– έφτιαχνε λίστες με τα ζητήματα που έπρεπε να επιλύσει, και γρήγορα, μες στον επόμενο χρόνο: τη δουλειά του (στάσιμη), την ερωτική του ζωή (ανύπαρκτη), τη σεξουαλικότητά του (αξεδιάλυτη), το μέλλον του (αβέβαιο). Τα τέσσερα ζητήματα ήταν πάντα τα ίδια, αν και μερικές φορές άλλαζε η σειρά προτεραιότητάς τους. Εξίσου σταθερή ήταν η ικανότητά του να αναγνωρίζει με ακρίβεια την κατάστασή τους, σε συνδυασμό με την παντελή ανικανότητά του να προσφέρει οποιαδήποτε λύση. Το επόμενο πρωί ξυπνούσε αποφασισμένος: σήμερα θα μετακό- μιζε και θα έλεγε στους γονείς του να τον αφήσουν ήσυχο. Μα όταν κατέβαινε κάτω, να η μητέρα του να του ετοιμάζει πρωινό (με τον πατέρα του από ώρα φευγάτο για τη δουλειά) και να του λέει ότι σή- μερα θα αγόραζε τα εισιτήρια για το ετήσιο ταξίδι τους στο Σεντ Μπαρτς – και μπορούσε να της πει για πόσες μέρες θα ήταν μαζί τους; (Οι γονείς του ακόμη πλήρωναν τις διακοπές του. Δεν ήταν χαζός να το αναφέρει στους φίλους του.) «Ναι, μαμά» έλεγε. Και μετά έτρωγε το πρωινό του κι έφευγε, έβγαινε έξω σ’ έναν κόσμο όπου κανείς δεν τον γνώριζε και όπου μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε.