Λίγη ζωή

H A N Y A Y A N A G I H A R A 34 ο Μάλκομ επέστρεψε σπίτι με μια μελαγχολία, ενώ αναρωτιόταν για άλλη μια φορά αν ήταν στ’ αλήθεια προτιμότερο να ζει ακόμη στο σπίτι των γονιών του από το να ζει στο δικό του αχούρι. Λογικά, βεβαίως, έπρεπε οπωσδήποτε να μείνει εκεί που ήταν. Έβγαζε ελάχιστα χρήματα και δούλευε πάρα πολλές ώρες και το σπί- τι των γονιών του ήταν αρκετά μεγάλο ώστε να μπορεί, θεωρητικά, να μην τους βλέπει και ποτέ αν το επέλεγε. Εκτός του ότι είχε ολό- κληρο τον τέταρτο όροφο (ο οποίος, για να είναι ειλικρινής, δεν ήταν και πολύ καλύτερος από αχούρι, τόσο ακατάστατος που ήταν – η μητέρα του είχε σταματήσει να στέλνει την οικονόμο πάνω για να καθαρίσει, όταν της έβαλε τις φωνές ο Μάλκομ επειδή η Ινέζ είχε σπάσει μια από τις μακέτες του), είχε πρόσβαση στην κουζίνα και στο πλυντήριο, καθώς και στην πλήρη γκάμα των εφημερίδων και των περιοδικών στα οποία ήταν συνδρομητές οι γονείς του, ενώ μια φορά τη βδομάδα πρόσθετε τα ρούχα του στη βαριά υφασμάτινη τσά- ντα που άφηνε η μητέρα του στο καθαριστήριο στον δρόμο της για το γραφείο και έπαιρνε η Ινέζ την άλλη μέρα. Δεν ήταν περήφανος γι’ αυτή την κατάσταση, φυσικά, ούτε για το γεγονός ότι στα είκοσι επτά του η μητέρα του ακόμη τον έπαιρνε τηλέφωνο στο γραφείο όταν παράγγελνε τα ψώνια της εβδομάδας για να τον ρωτήσει αν θα έτρωγε κι άλλες φράουλες, εφόσον αγόραζε φράουλες, ή αν ήθελε σολομό ή αβραμίδα για δείπνο εκείνο το βράδυ. Τα πράγματα θα ήταν ευκολότερα, ωστόσο, αν οι γονείς του σέβο- νταν στ’ αλήθεια τα ίδια όρια που σεβόταν ο Μάλκομ ως προς τον χώρο και τον χρόνο. Πέρα από την απαίτησή τους να παίρνει πρωινό μαζί τους κάθε μέρα και μπραντς κάθε Κυριακή, συχνά πετάγονταν ως τον όροφό του, προειδοποιώντας για τις επισκέψεις τους με ένα ταυτόχρονο χτύπημα και γύρισμα του πόμολου, που ο Μάλκομ τούς είχε πει και ξαναπεί ότι αναιρούσε την όποια σκοπιμότητα υπήρχε στο χτύπημα της πόρτας. Ήξερε πως ήταν μια φρικτά κακομαθημένη και αχάριστη σκέψη, μα φορές έτρεμε ακόμα και να πάει σπίτι λόγω της αναπόφευκτης ψιλοκουβεντούλας που θα έπρεπε να υπομείνει πριν του επιτραπεί να ανέβει πάνω, σαν έφηβος. Ιδίως έτρεμε τη ζωή στο σπίτι χωρίς τον Τζουντ· αν και το διαμέρισμα του υπογείου ήταν πιο