Λίγη ζωή

Λ Ι Γ Η Ζ Ω Η 19 να δένονται κόμπος στο κέντρο του μικρού προσώπου του. «Ντιάν είναι». «Τι;» «Ντιάν. Το όνομά της προφέρεται “Ντιάν”». Ίσα που κατάφεραν να βγουν από το δωμάτιο χωρίς να βάλουν τα γέλια. «Ντιάν!» είπε αργότερα ο Τζέι Μπι, όταν άκουσε την ιστορία. «Χριστέ μου! Τι ξιπασμένος μαλάκας». «Μα είναι ο ξιπασμένος μαλάκας σου » είχε πει ο Τζουντ. Κι από τότε τον Ντιν τον έλεγαν «Ντιάν». Δυστυχώς ωστόσο φαινόταν ότι παρά τις ακαταπόνητες προσπά- θειες του Τζέι Μπι με τον Ντιάν, δεν ήταν πιο κοντά στο να συμπερι- ληφθεί στο περιοδικό από ό,τι πριν από τρεις μήνες. Μέχρι που είχε αφήσει τον Ντιάν να του τον πάρει τσιμπούκι στη σάουνα του γυμνα- στηρίου, και πάλι τίποτα. Κάθε μέρα ο Τζέι Μπι έβρισκε μια αφορμή να πάει στα γραφεία της σύνταξης και στον πίνακα ανακοινώσεων όπου ήταν γραμμένες σε λευκές καρτέλες οι ιδέες για τα άρθρα του επόμενου τριμήνου, και κάθε μέρα έψαχνε το όνομά του στο τμήμα που ήταν αφιερωμένο στους ανερχόμενους καλλιτέχνες, και κάθε μέ- ρα απογοητευόταν. Αντιθέτως έβλεπε τα ονόματα διαφόρων ατάλα- ντων και υπερεκτιμημένων, ανθρώπων που τους όφειλαν χάρες ή ανθρώπων που ήξεραν ανθρώπους στους οποίους οφείλονταν χάρες. «Αν δω ποτέ τον Έζρα εκεί πάνω, θα σκοτωθώ» έλεγε πάντα ο Τζέι Μπι, στο οποίο οι άλλοι απαντούσαν: Δεν θα συμβεί, Τζέι Μπι και Μην ανησυχείς, Τζέι Μπι – μια μέρα θα βρεθείς κι εσύ εκεί πάνω, και Τι ανάγκη τούς έχεις, Τζέι Μπι; Θα βρεις κάτι άλλο, στα οποία ο Τζέι Μπι αποκρινόταν, αντίστοιχα: «Είσαι σίγουρος;» και «Ναι, καλά» και «Έχω επενδύσει τόσο γαμημένο χρόνο –τρεις ολόκληρους μήνες από τη γαμημένη μου τη ζωή–, το καλό που μου θέλω να βρεθώ εκεί πάνω γαμώτο, αλλιώς τζάμπα το ’κανα όλο αυτό, όπως όλα τ’ άλλα», όπου το «όλα τ’ άλλα» σήμαινε, κατά περίσταση, το μεταπτυχιακό, την επιστροφή στη Νέα Υόρκη, την ενότητα με τα μαλλιά, ή τη ζωή εν γένει, ανάλογα με το πόσο μηδενιστής ένιωθε εκείνη τη μέρα. Ακόμη γκρίνιαζε όταν έφτασαν στη Λίσπεναρντ. Ο Γουίλεμ ήταν αρκετά καινούργιος στην πόλη –μόνο έναν χρόνο ζούσε εκεί– ώστε