Λίγη μαγεία γύρω μας

Η μητέρα του μικρού Πιερ νυστάζει όλη την ώρα. Δεν υπάρχει χαρά στην καρδιά της, τα μάτια της έχουν χάσει τη λάμψη τους. «Χρειάζομαι χρώματα» ψιθυρίζει. «Ο κόσμος είναι τόσο γκρίζος, κι εγώ τόσο κουρασμένη…» Ο μικρός Πιερ φοράει το φθινοπωρινό του παλτό, βάζει τα παπούτσια του. Αθόρυβα, κλείνει πίσω του την πόρτα της σοφίτας. Σύντομα η παλιά σκάλα βογκάει σε κάθε βήμα του. Μέσα στην τσέπη του ένα ασημένιο νόμισμα αναστενάζει.