Οι λήσταρχοι

 ΟΙ ΛΗΣΤΑΡΧΟΙ  114 λακες είχαν σημάνει συναγερμό και οι στρατιώτες κινητοποιήθηκαν εξαι- ρετικά γρήγορα. Περικύκλωσαν τους ληστές από όλες τις πλευρές. Βλέποντας πως έχαναν, πέρασαν στην άμυνα και παρά τις προτροπές του ανακριτή οι στρατιώτες άνοιξαν πυρ προς τους απαγωγείς. Αλλά οι ληστές, κρατώντας την υπόσχεσή τους, σκότωσαν τους δύο δύστυχους ανακριτές και υπέκυψαν και οι ίδιοι έπειτα από ανελέητη μάχη. Έμεναν ακόμα δύο τρομερές συμμορίες, του Ευθύμιου Τσεκούρα και του Τσουλή. Πριν από είκοσι περίπου μέρες, οι Τσεκουραίοι όπως λέγο- νται στην Ελλάδα, έπεσαν θύματα προδοσίας από έναν από τους συντρό- φους τους. Τους έπιασαν ενώ ετοιμάζονταν να πλυθούν σε μια από τις μικρές λίμνες του βουνού της Ακαρνανίας. Το κεφάλι των ληστών είχε επικηρυχτεί και οι στρατιώτες που δελεάστηκαν από το ποσό της επική- ρυξης που ανερχόταν γύρω στις 40 . 000 δραχμές επέδειξαν θαυμαστή αν- δρεία. Οι ληστές, παρά την έκπληξή τους, υπερασπίστηκαν τη ζωή τους με τέτοιο ηρωισμό αντάξιο ενός ανώτερου σκοπού. Έπειτα από μάχη δεκαέ- ξι-δεκαεπτά ωρών ενάντια σε δυνάμεις είκοσι φορές πιο ισχυρές και αφού χάλασαν 720 φυσίγγια, σκότωσαν ένα λοχία, ένα στρατιώτη και τραυμάτι- σαν πολλούς άλλους. Ο Τσεκούρας και οι σύντροφοί του πιάστηκαν. Ένας ληστής σκοτώθηκε στη μάχη και με εξαίρεση τον αρχηγό τους όλα τα άλλα μέλη της συμμορίας είχαν λίγο ή πολύ τραυματιστεί σοβαρά. Μεταφέρθηκαν στο Μεσολόγγι και από εκεί στην Πάτρα. Επέδειξαν αξιοσημείωτη γενναιότητα καθώς υπέμειναν αγόγγυστα τους πόνους από τα τραύματά τους. Τους βλέπουμε ακόμα στον σιδηροδρομικό σταθμό τη στιγμή που έπρεπε να μεταφερθούν στη φυλακή του Ρίου, κοντά στην Πάτρα, ένα παλιό διατηρητέο από την εποχή των Βενετών. Βάδιζαν καμαρωτά χαιρε- τώντας το πλήθος και παρακαλούσαν τους χωροφύλακες να μην τους καλύψουν τα πρόσωπα προκειμένου ο λαός να μπορεί να δει τους βασιλείς των ορέων . Πριν από λίγες μέρες, τη στιγμή που τους επιβίβαζαν για το Παλαμήδι στο Ναύπλιο, όπου δεκαεπτά καταδικασμένοι σε θάνατο περί- μεναν την τελευταία τους ώρα, ο αρχηγός των ληστών μάς έλεγε πως δεν είχε κλέψει ποτέ αλλά ήταν ένας ληστής πατριώτης που είχε σκοτώσει πολλούς Τούρκους. Τη στιγμή της αναχώρησής του για το Καστέλι [το κάστρο του Παλα­ μηδιού] ο Ευθύμιος Τσεκούρας μας μιλούσε για τον Τσουλή και μας έλεγε πως ήταν άπιαστο πουλί, και το ίδιο βράδυ επιστρέφοντας στην Πάτρα ένα τηλεγράφημα μας ανακοίνωνε ότι ο Τσουλής, ο φοβερός και τρομερός Τσουλής και οι σύντροφοί του, σκοτώθηκαν στις πέντε τα ξημερώματα.