Οι λήσταρχοι

 ΜΙΚΡΟ ΠΡΕΛΟΥΔΙΟ ΣΕ ΧΡΩΜΑ ΚΟΚΚΙΝΟ  113 έφυγε στα βουνά. Μάζεψε μια συμμορία θαρραλέων, γενναίων και αμεί- λικτων ορεσίβιων, οι οποίοι κατάφεραν να επιβληθούν χάρη στη δική του καθοδήγηση και λεβεντιά. Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα αυτός ο λη- στής, που είχε βγάλει το σχολείο, που μιλούσε γαλλικά και περηφανευόταν για τους καλούς του τρόπους, έγινε διαβόητος για τα εγκλήματα της συμ- μορίας του. Από τη μια εγκλήματα που διαδέχονταν το ένα το άλλο και αμέτρητες δολοφονίες, και από την άλλη, όλως παραδόξως, αμέτρητες αγαθοεργίες του Παπακυριτσόπουλου προς τους φτωχούς και δυστυχείς συμπολίτες του. Μια μέρα ένας άγγλος λόρδος που επιθυμούσε να γνωρίσει τον ξα- κουστό λήσταρχο κατάφερε να κερδίσει μια ακρόαση. Βρήκε έναν οδηγό που τον πήγε στον Παπακυριτσόπουλο. Μεγάλη ήταν η έκπληξη του άγ- γλου ευγενή όταν έγινε δεκτός σε μια όμορφη σκηνή από έναν νεαρό άντρα, 27 περίπου ετών, που τον καλωσόρισε στα αγγλικά και του προ- σέφερε το περίφημο απογευματινό αγγλικό τσάι, συνοδεία εκλεκτών πού- ρων Αβάνας πρώτης ποιότητας. Ο Άγγλος πέρασε δύο μέρες με τον ληστή, ο οποίος του φέρθηκε πριγκιπικά και του έδωσε φεύγοντας μια συστατι- κή επιστολή που επέτρεπε στον λόρδο να ταξιδεύει με όλες τις ανέσεις, καθώς όλοι οι ντόπιοι στη θέα της υπογραφής του ληστή έσπευδαν να τον εξυπηρετήσουν. Ο Παπακυριτσόπουλος και οι σύντροφοί του σκοτώθηκαν τον περασμέ- νο Σεπτέμβριο ( 1894 ) σε μια μάχη όπου βρέθηκαν αντιμέτωποι με πολυά- ριθμους αντιπάλους. Ο γνωστός λήσταρχος, έχοντας διαπράξει ένα έγκλημα στα περίχωρα της Λαμίας, έμαθε ότι ο εισαγγελέας έπρεπε να μεταβεί στον τόπο του εγκλήματος για να ελέγξει τα ευρήματα. Κουρασμένος από την περιπετειώδη ζωή του και επιθυμώντας να πάρει αμνηστία, αποφάσισε να πιάσει ομήρους τα μέλη της εισαγγελικής επιτροπής. Ο ανακριτής, ο εισαγ- γελέας και ένας γραφέας συνοδευόμενοι από τέσσερις έφιππους χωροφύ- λακες έφτασαν με αυτοκίνητο στον τόπο του εγκλήματος. Αλλά τους πα- ραμόνευαν ο Παπακυριτσόπουλος και οι σύντροφοί του. Σε μια παράκαμ- ψη του δρόμου οι ληστές πετάχτηκαν απότομα από τον λόγγο. Με το που τους είδαν, οι χωροφύλακες το έβαλαν στα πόδια και οι τρεις δυστυχείς έπεσαν στα χέρια των ληστών. Αμέσως έστειλαν τον γραφέα στην πόλη με μια επιστολή του ανακριτή με την οποία προέτρεπε τον στρατιωτικό διοι- κητή να μην κυνηγήσουν τους ληστές, καθώς είχαν επίσημα δηλώσει ότι θα σκότωναν τους ομήρους τους στην παραμικρή απόπειρα των στρατιωτών να τους πιάσουν. Αυτή η ειδοποίηση όμως έφτασε πολύ αργά. Οι χωροφύ-