Οι λήσταρχοι

 ΜΙΚΡΟ ΠΡΕΛΟΥΔΙΟ ΣΕ ΧΡΩΜΑ ΚΟΚΚΙΝΟ  97 ζάκη» απαντούσε ο Παπαδόπουλος κάνοντας τον σταυρό του και φτύνοντας τον κόρφο του. «Στο κάτω κάτω, μωρέ, ας έρθει» έλεγε ο Ροζάκης και έδειχνε με το χέρι την πίσω τσέπη του παντελονιού του όπου διακρινόταν το υπερμέγεθες επαναληπτικό πιστόλι του. «Έχω καιρό να το χρησιμο- ποιήσω και φοβάμαι πως θα αρχίσει να σκουριάζει». Ο γραμματέας Παπαδόπουλος κούνησε το κεφάλι του και βυθίστη- κε στη σιωπή, κοιτάζοντας από το παράθυρο της άμαξας τα φρεσκο- σκαμμένα χωράφια. Το μεσημέρι σταμάτησαν όλοι τους σε ένα χάνι, έφαγαν, ήπιαν και λίγο κρασί, και μετά ανέβηκαν και πάλι στην άμαξα και συνέχισαν τον δρόμο τους. Θα ήταν λίγο πριν τις δύο όταν κοντά σε μια γέφυρα που βρισκόταν ανάμεσα στα χωριά Μπεκή και Καλύβια ο Βλαχογιώργος, που ήταν από εκείνα τα μέρη, άρχισε να εξυμνεί το μεγαλείο της φύ- σης, η οποία πράγματι ήταν θαυμάσια. Κι εκεί, αιωνόβια πλατάνια, κελαρύσματα νεροσυρμών και τρίλιες από καλλικέλαδα πουλιά δια- κόπηκαν βάναυσα από μια άγρια φωνή που διέταζε να σταματήσουν. Στην αρχή ο Ροζάκης νόμισε πως η φωνή ήταν του αμαξηλάτη και έσκυψε από το άνοιγμα της πόρτας να δει τι συμβαίνει. Και τότε σε απόσταση λιγότερη από σαράντα μέτρα διέκρινε έναν άντρα γύρω στα σαράντα, θηριώδη στην εμφάνιση, με μακριά αχτένιστα μαλλιά, γένια και μουστάκια και με εκείνο το τρομερό μαύρο μαντίλι των ληστών δεμένο στο κεφάλι του. «Μην σαλέψει κανένας!» μούγκρισε ο ληστής Παπακυριτσόπουλος, προτείνοντας ταυτόχρονα και τον καλογυαλισμένο γκρα του. «Μην σαλέψει κανένας» επανέλαβε ο λήσταρχος «γιατί θα τον αφήσω στον τόπο». Ύστερα διέταξε τους επιβάτες της άμαξας να κατέβουν κάτω. Οι δύο δικαστικοί, μη πιστεύοντας στα μάτια τους και μη μπορώντας να κάνουν διαφορετικά, υπάκουσαν χωρίς να που λέξη. Όλοι είχαν παγώσει από τον τρόμο τους. Το νερό κάτω από τη γέφυρα συνέχιζε το μουρμουρητό του και τα καλλικέλαδα πουλιά τις σερενάτες τους. Ο Ροζάκης προσπάθησε να τραβήξει το περίστροφό του αλλά ο Πα- πακυριτσόπουλος με ταχύτητα αστραπής έσυρε το γιαταγάνι του και του κατάφερε ένα δυνατό χτύπημα πληγώνοντάς τον. Την ίδια στιγμή