Βλάντιμιρ Λένιν

E N A Σ Α Λ ΛΟ Σ Δ Ρ ΟΜΟ Σ 27 μπόρεσε να ακούσει την Άννα Γκρόσοπφ να παίζει τη Σονάτα του σεληνό- φωτος και να της κάνει πρόταση γάμου λίγο αργότερα. Η οικογένεια της Άννας ήταν αντιπροσωπευτική των Γερμανών της Βαλτικής, που από μακρού είχαν θέσει στη διάθεση του τσάρου τον δυτικό επαγγελματι- σμό τους. Κατά τη σοβιετική εποχή, η εβραϊκή καταγωγή του Λένιν ήταν κρα- τικό μυστικό. Η αδελφή του Λένιν Άννα ανακάλυψε αυτά τα γεγονότα ύστερα από αρχειακή έρευνα σχετικά με την οικογένειά της στη δεκαε- τία του 1920 (και όχι μέσω της οικογενειακής παράδοσης). Στις αρχές της δεκαετίας του 1930 ζήτησε προσωπικά από τον Στάλιν να δημοσιο- ποιήσει το γεγονός ως ένα μέσο καταπολέμησης του ευρέως διαδεδο- μένου αντισημιτισμού στη Σοβιετική Ένωση. Ο Στάλιν αρνήθηκε κατη- γορηματικά, και τα γεγονότα έγιναν γνωστά μόνο από την περίοδο της γκλάσνοστ και μετά. Σήμερα τα εβραϊκά γονίδια του Λένιν δεν αποτελούν πια αίτιο σκαν- δάλου όπως στη σοβιετική εποχή. Πιο επιζήμια για την υπόληψη της οικογένειας ήταν ίσως μια αξιοσημείωτη επιστολή που έστειλε ο προ- πάππος του Λένιν Μόισε-Ντμίτρι στον ίδιο τον τσάρο Νικόλαο Α’ το 1846, όταν είχε περάσει ήδη τα ενενήντα. Αυτή η επιστολή δείχνει τη σκοτεινή πλευρά όλης αυτής της προσπάθειας για πρόοδο: αντιπάθεια και περιφρόνηση για εκείνους που άφησε πίσω του. Ο προπάππος του Λένιν αποκήρυσσε τις προκαταλήψεις των Εβραίων και κατηγορούσε τους ραβίνους για την οπισθοδρομικότητα του λαού. Σύστηνε στον τσά- ρο να απαγορέψει στους Εβραίους να προσλαμβάνουν χριστιανούς για να κάνουν απαραίτητες εργασίες το Σάββατο, θεωρώντας ότι αυτός ήταν ένας ήπιος τρόπος για να τους εξαναγκάσουν να γίνουν χριστιανοί − κάτι σαν τον εξαναγκασμό που χρησιμοποιείται για να πάρει το φάρ- μακό του ένας άρρωστος. «Τώρα ελπίζω ότι ο Αυτοκράτοράς μας θα ευαρεστηθεί να εγκρίνει την πρότασή μου, ώστε εγώ, ένας γέρος ενε-