Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα: Η καπετάνισσα της Ελληνικής Επανάστασης

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΧΑΤΖΗΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ 32 σα ενάμισι μόλις μίλι (περίπου 2,4 χλμ.) από την Ερμιο­ νική ακτή, αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα ναυ- τικά νησιά, μαζί με την Ύδρα και τα Ψαρά, με ρόλο πρωταγωνιστικό στον ναυτικό Αγώνα του 1821. Η νήσος, ανώνυμη κατά τον Στράβωνα, 13 «φύσει χθαμαλή και μικρά» 14 και «ευκραεστάτη και επιδεκτική καλλιεργίας άπασα» 15 , έφερε το όνομα Πιτυούσα (πευ- κοφόρος), κατά τον Παυσανία, 16 λόγω των πεύκων (αρχ. πιτύων , είδος πεύκης = κουκουναριές) που κάπο- τε κάλυπταν την έκτασή της, ονομασία που υιοθέτησε και ο Πλίνιος ο πρεσβύτερος στη Φυσική Ιστορία του 17 . Σύμφωνα μάλιστα με την επικρατέστερη ίσως ετυμο- λογική εκδοχή, η ονομασία Σπέτσες προήλθε από πα- ραφθορά της ελληνικής γλώσσας. Πιο συγκεκριμένα, η ονομασία Πιτυούσα υπέστη «παραμόρφωση μεθ’ όλην την γλωσσικήν ανωμαλίαν» 18 και μετασχηματίστηκε σε Πέτσα και οι κάτοικοί της σε Πετσιώτας (από το Πιτυεύς / Πιτυούσιος , Πιτυώτης/Πετιώτης , Πιτσιώτης και Πετσιώ- της ), καθώς έτσι αποκλήθηκαν «υπό των εγχωρίων και των περιοίκων, μετά την παρακμήν και τελείαν ταπεί- νωσιν της Ελλάδος» 19 . Οι αλλαγές στο τοπωνύμιο συ- νεχίστηκαν, καθώς το Πέτσα (και στον πληθυντικό Πέτσαι ) 20 άρχισε σταδιακά πλέον να εμφανίζεται με την προσθήκη ενός σίγμα (σ-), το οποίο κατά την άποψη του Ορλάνδου και του Κυριακού προερχόταν από την πρόθεση «εις» ( εις Πέτσας / εις Σπέτσας ). 21