Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα: Η καπετάνισσα της Ελληνικής Επανάστασης

ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑ 37 χαίων και μέσων χρόνων ως ένας κατοικημένος τόπος, πολύ περισσότερο μόνιμα κατοικημένος, τα αρχαιολο- γικά ευρήματα (λ.χ. στη θέση Ζωγηραία / σημ. Ζωγεριά , Λουτρόν κ.ά.) που αναφέρουν οι κύριοι μελετητές της ιστορίας του νησιού ανάγουν την ανθρώπινη παρουσία σε αυτό στην αρχαιότητα, και πιο συγκεκριμένα στα τέλη του 1ου – αρχές 2ου αιώνα μ.Χ. 38 Αναμφίβολα, βέβαια, το γεγονός ότι η θέση των Σπετσών ήταν στο στόμιο του Αργολικού κόλπου καθιστούσε το νησί ευά­ λωτο στις επιδρομές σαρακήνικων πειρατικών και στις επιθέσεις πολεμικών πλοίων των Σταυροφόρων, των Βενετών και των Οθωμανών, που στόχευαν στην κα- τάληψη και στον έλεγχο του Ναυπλίου, της Μονεμβα- σιάς, της Κορίνθου κ.ά., και άφησαν το αποτύπωμά τους στο νησί. 39 Όταν πλέον η Πελοπόννησος περιήλθε οριστικά στον οθωμανικό έλεγχο, οι ερημώσεις του νησιού και η φυγή των κατοίκων του σταμάτησαν. Και ενώ οι Σπέ- τσες και η Ύδρα ήταν νησιά άσημα και χωρίς κανένα ενδιαφέρον, από τη στιγμή που τέθηκαν υπό την προ- στασία της Υψηλής Πύλης και των ναυάρχων οι υπάρ- χοντες κάτοικοί τους άρχισαν σταδιακά να υπηρετούν στον οθωμανικό στόλο. Οι κάτοικοι ήταν εγκατεστη- μένοι αρχικά στο βορειοδυτικό τμήμα των Σπετσών, στη θέση Καστέλι (περιτειχισμένη ακρόπολη), στο ση- μείο όπου βρίσκεται σήμερα ο ιερός ναός του Αγίου