Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα: Η καπετάνισσα της Ελληνικής Επανάστασης

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΧΑΤΖΗΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ 36 τσες», 35 ότι αμφισβητήθηκε από την πρώτη στιγμή. 36 Έτσι, μόλις τον Ιούλιο του 1834 με νέο Βασιλικό Διά- ταγμα η νήσος των Σπετσών ήθελε «εξακολουθεί να φέρει το νέον τούτο όνομα [Σπέτσαι], το οποίον απο- κατέστη ένδοξον διά των ηρωικών ανδραγαθημάτων και των πατριωτικών θυσιών των κατοίκων αυτής κα- τά τον υπέρ ελευθερίας αγώνα» και, κατά συνέπεια, το εν λόγω νησί ήθελε «ονομάζεσθαι του λοιπού υπό τούτο το όνομα και όχι υπό το παλαιόν “Τιπάρηνος”». 37 Β. Οι κάτοικοι …ο αλβανικός ούτος πληθυσμός εύρεν χώραν φι- λόξενον και λαόν ομόθρησκον και αδελφόν, μεθ’ ου, εν ομονοία κατά το πολύ βιώσας, ταχέως συνε- χωνεύθη, συγκεράσας την ιδιάζουσαν αυτώ αντο- χήν και τραχύτητα του ήθους προς την ευστροφίαν και την λεπτότητα του νοός των επιχωρίων μεθ’ ων συνεμερίσθη έκτοτε τας τύχας και τας περιπετείας. Μ. Γ. Λαμπρυνίδης, Οι Αλβανοί κατά την κυρίως Ελλάδα και την Πελοπόννησον. Ύδρα – Σπέτσαι, Αθήνα 1907, σ. 9 Η «ευλίμενος, ευάερος, κατάφυτος και καλλιεργήσιμος» νήσος των Σπετσών, μολονότι δεν αναφέρεται στα κείμενα των ιστορικών και των γεωγράφων των αρ-