Η κυρία Νταλογούεϊ

[ 22 ] λεµο µπορούσες να αγοράσεις σχεδόν τέλεια γάντια. Ογερο- θείος της, ο Γουίλιαµ, συνήθιζε να λέει πως καταλαβαίνεις µια κυρία απ’ τα παπούτσια και τα γάντια της. Είχε πεθάνει στο κρεβάτι του ένα πρωί στη µέση του Πολέµου. Είχε πει: «Φτά- νει ως εδώ». Γάντια και παπούτσια · είχε πάθος µε τα γάντια · αλλά η ίδια της η κόρη, η Ελίζαµπεθ, δεν έδινε δεκάρα τσακι- στή, ούτε για το ένα ούτε για το άλλο. Δεκάρα τσακιστή, σκέφτηκε, ανηφορίζοντας την οδό Μποντµέχρι τοκατάστηµαπουτης κρατούσε λουλούδιαόταν έκανε δεξίωση. Η Ελίζαµπεθ πάνω απ’όλα ενδιαφερόταν για το σκύλο της. Όλο το σπίτι µύριζε κατράµι σήµερα το πρωί. Ωστόσο, καλύτερα ο φτωχούλης ο Γκριζλ παρά η δεσποινίς Κίλµαν · καλύτερα αδιαθεσίες σκύλων και κατράµι κι όλα τα υπόλοιπαπαρά να κάθεται κλεισµένησ’έναπνιγηρόδωµάτιο µε το προσευχητάρι. Προτιµότερο οτιδήποτε άλλο, ήταν έτοιµη να πει. Αλλά µπορεί να είναι µιαφάση µόνο, όπως είπε ο Ρίτσαρντ, απ’ αυτές τις φάσεις που περνάνε τα κορίτσια. Μπορεί να είναι ερωτευµένη. Αλλά γιατί µε τη δεσποινίδα Κίλµαν; η οποία πέρασε πολλά, φυσικά · αυτό πρέπει να το λάβει κανείς υπόψη του, κι ο Ρίτσαρντ είπε πως είναι πολύ ικανή, έχει σωστόµυαλό ιστορικού. Εν πάσηπεριπτώσει ήταν αχώριστες, κι η Ελίζαµπεθ, η δική της η κόρη, πήγε στη Θεία Κοινωνία · και πώς ντυνόταν, πώς αντιµετώπιζε τους ανθρώ- πους που γευµάτιζαν µαζί τους δεν την ένοιαζε καθόλου, από την εµπειρία της πίστευε ότι η θρησκευτική έκσταση κάνει