Κυνηγοί Κεφαλών

[ 16 ] μπροστά, έτοιμη να τραβήξει ένα κόκκινο πουλόβερ για να το βγά­ λει πάνω από το κεφάλι της. «Δώρο από τη σύζυγό μου» είπα. «Ο καλλιτέχνης λέγεται Τζούλιαν Όπιε και η αξία του πίνακα είναι δια­ κόσιες πενήντα χιλιάδες κορόνες. Έχεις στην κατοχή σου κανένα έργο τέχνης αντίστοιχης αξίας;» «Τυχαίνει να έχω». «Συγχαρητήρια. Φαίνεται η αξία του;» «Αν κάποιος είναι γνώστης, ναι». «Σωστά, όταν κάποιος είναι γνώστης, το καταλαβαίνει. Ο πίνα­ κας που βλέπεις εδώδεν είναι παρά μερικές γραμμές, το κεφάλι της γυναίκας είναι ένας κύκλος, ένα μηδενικό χωρίς πρόσωπο και ο χρωματισμός απλός χωρίς καμιά υφή. Επιπλέον, έχει δημιουργηθεί σε ηλεκτρονικό υπολογιστή και μπορούν να εκτυπωθούν εκατομ­ μύρια αντίγραφα με το απλό πάτημα ενός πλήκτρου». «Αν είναι δυνατόν!» «Το μόνο –και κυριολεκτώ όταν λέω το μόνο– που κάνει αυτό τον πίνακα να αξίζει διακόσιες πενήντα χιλιάδες είναι το όνομα του καλλιτέχνη. Ηφήμη ότι είναι καλός, το γεγονός ότι η αγορά τον θεω­ ρεί αυθεντία. Δύσκολο να προσδιορίσεις τι είναι μια αυθεντία, αδύ­ νατον να πεις με βεβαιότητα. Το ίδιο ισχύει και για τα κορυφαία στελέχη των επιχειρήσεων, Λάντερ». «Καταλαβαίνω. Ηφήμη. Η αυτοπεποίθηση που αποπνέει ο διευ­ θυντής». Σημείωσα: Καθόλου ανόητος . «Ακριβώς» συνέχισα. «Όλα εξαρτώνται από τη φήμη. Όχι μόνο οι αποδοχές του διευθυντή, αλλά και η αξία της εταιρείας στο χρη­ ματιστήριο. Ποιο είναι, ας πούμε, το έργο τέχνης που έχεις στο σπί­ τι σου και πόσο κοστολογείται;»