Κυνηγοί κεφαλών

Κ Υ Ν Η Γ Ο Ι Κ Ε Φ Α Λ Ω Ν 23 αδύνατα σημεία τους. Την αχίλλειο πτέρνα τους. Για να τα χρησιμοποιήσεις παρακάτω στην ανάκριση». «Τι ορολογία, Θεέ μου!» «Παρακάτω στην ανάκριση» επανέλαβα «όταν θα συζη­ τήσετε τι τον βασανίζει, τι συνέβη, ποιο είναι το έγκλημα που υποτίθεται ότι έχει διαπράξει, τι τον κάνει να αισθάνεται μόνος και εγκαταλειμμένος απ’ όλους και τι τον κάνει να θέλει να κρυφτεί, φρόντισε να έχεις στο τραπεζάκι και ένα ρολό χαρτί κουζίνας αλλά αφημένο σε σημείο που να μην το φτάνει ο ύποπτος». «Γιατί;» «Γιατί η ανάκριση θα έχει φτάσει στο κρεσέντο της και εσύ θα πρέπει να πατήσεις το κουμπάκι του συναισθήματος. Τον ρωτάς τι θα σκεφτούν τα παιδιά του όταν μάθουν πως ο πατέρας τους είναι δολοφόνος. Και μόλις τον δεις να βουρ­ κώνει, του περνάς το ρολό. Εσύ πρέπει να γίνεις αυτός που τον καταλαβαίνει, που θέλει να τον βοηθήσει, σ’ εσένα μπορεί να εκμυστηρευτεί όλα τα κακά που έχει κάνει. Όπως αυτόν τον ανόητο, ανόητο φόνο που δεν κατάλαβε πώς τον έκανε, απλώς συνέβη, σαν από μόνος του». «Φόνο; Τι διάβολο λες; Στρατολόγηση στελεχών κάνουμε. Δεν προσπαθούμε να τους καταδικάσουμε για φόνο». «Εγώ, ναι» είπα και έπιασα το σακάκι μου από την καρέ­ κλα του γραφείου. «Γι’ αυτό και είμαι ο καλύτερος κυνηγός κεφαλών στο Όσλο. Α, να μην το ξεχάσω, έβαλα εσένα για τη συνέντευξη του Λάντερ με τον πελάτη αύριο στις δώδεκα». «Εμένα;» Βγήκα από το γραφείο και προχώρησα στον διάδρομο με τον Φέρντιναντ να με ακολουθεί με ελαφρά πηδηματάκια καθώς προσπερνούσαμε τα άλλα είκοσι πέντε γραφεία που