Κυνηγοί κεφαλών

J O N E S B O 22 Φέρντιναντ ήταν απαράδεκτα τσαπατσούλης για ομοφυλόφι­ λος. Και απαράδεκτα ομοφυλόφιλος για κυνηγός κεφαλών. «Ίνμπαου, Ρέιντ και Μπάκλεϊ» είπα. «Την έχεις αναφέρει ξανά αυτή τη μέθοδο» είπε ο Φέρντι­ ναντ. «Τι ακριβώς είναι; Καλύτερη από την Κιουτέ;» Γέλασα. «Είναι το μοντέλο ανάκρισης των εννέα βημάτων που χρησιμοποιεί το FBI. Είναι το πολυβόλο ανάμεσα στα πιστολάκια, ένα όπλο που μπορεί να ανοίξει καθαρή τρύπα ακόμα και σε σωρό από σανό, αφήνει πίσω μόνο νεκρούς και δίνει άμεσα, απτά αποτελέσματα». «Και τι αποτελέσματα είναι αυτά, Ρόγκερ;» Ήξερα τι προσπαθούσε να ψαρέψει ο Φέρντιναντ, αλλά δεν πείραζε. Ήθελε να καταλάβει τι ήταν εκείνο που μου έδινε την αιχμή, τι ήταν εκείνο που έκανε εμένα ασυναγώνι­ στο και αυτόν –προς το παρόν– κάτι λιγότερο από ασυναγώ­ νιστο. Του έδωσα αυτό που ζητούσε. Γιατί ο κανόνας είναι ότι η γνώση πρέπει να μοιράζεται. Και γιατί ήξερα ότι ποτέ δεν θα γινόταν καλύτερος από μένα. Μια ζωή θα εμφανιζό­ ταν με πουκάμισα που θα μύριζαν κίτρο, μια ζωή θα αναρω­ τιόταν μήπως κάποιος είχε ένα μοντέλο, μια μέθοδο ή μια μυστική συνταγή καλύτερη από τη δική του. «Υποταγή» απάντησα. «Ομολογία. Αλήθειες. Η μέθοδος βασίζεται σε τρεις πολύ απλές αρχές». «Όπως;» «Όπως το να ξεκινάς ρωτώντας τον ύποπτο για την οικο­ γένειά του». «Πφ!» έκανε ο Φέρντιναντ. «Αυτό το κάνω κι εγώ. Αισθά­ νονται ασφαλείς όταν τους δίνεις τη δυνατότητα να μιλήσουν για κάτι οικείο και πολύ κοντινό τους. Συν ότι ξανοίγονται». «Ακριβώς. Παράλληλα όμως επιτρέπει σ’ εσένα να δεις τα