Κυνηγοί κεφαλών

Κ Υ Ν Η Γ Ο Ι Κ Ε Φ Α Λ Ω Ν 21 δώσω μια δυο συμβουλές πάνω στην τεχνική της χειραψίας πριν συναντήσει τον επόμενο πελάτη. Ο Φέρντιναντ γλίστρησε στο γραφείο μου αμέσως μόλις απο­ χώρησε ο Τζερεμίας Λάντερ. «Πφ!» έκανε, σουφρώνοντας τη μύτη του και κάνοντας αέρα με το χέρι. « Eau de camouflage ». Συμφώνησα κουνώντας το κεφάλι ενώ άνοιγα το παράθυ­ ρο να μπει φρέσκος αέρας. Αυτό που εννοούσε ο Φέρντιναντ ήταν ότι ο υποψήφιος είχε παστωθεί με κολόνια για να καλύ­ ψει τη νευρική εφίδρωση, μια μυρωδιά που διαποτίζει τις αίθουσες συνεντεύξεων στον δικό μας κλάδο. «Τουλάχιστον η κολόνια ήταν Κλάιβ Κρίστιαν» είπα. «Επιλογή της γυναίκας του, όπως και το κοστούμι, τα πα­ πούτσια, το πουκάμισο και η γραβάτα. Δική της ήταν και η ιδέα να κάνει γκρίζες ανταύγειες στους κροτάφους του». «Πώς το ξέρεις;» Ο Φέρντιναντ κάθισε στην καρέκλα που καθόταν ο Λάντερ κι αμέσως μετά τινάχτηκε όρθιος με μια έκφραση αηδίας, ενοχλημένος από την υγρή ζέστη του σώμα­ τος που έμενε ακόμη στη δερμάτινη ταπετσαρία. «Έχασε το χρώμα του όταν του πάτησα το κουμπάκι σύ­ ζυγος» απάντησα. «Λέγοντας πόσο θα απογοητευτεί όταν θα της ανακοινώσει ότι δεν πήρε τη θέση». «Το κουμπάκι σύζυγος! Πού τα βρίσκεις κάτι τέτοια, Ρό­ γκερ;» Ο Φέρντιναντ βολεύτηκε σε μία από τις άλλες καρέ­ κλες και ανέβασε τα πόδια του πάνω στο τραπεζάκι του καφέ, μια πολύ καλή απομίμηση Ισάμου Νογκούτσι. Είχε πά­ ρει ένα πορτοκάλι και το ξεφλούδιζε τινάζοντας σχεδόν αό­ ρατα σταγονίδια στο φρεσκοσιδερωμένο πουκάμισό του. Ο