Κυνηγοί κεφαλών

J O N E S B O 16 «τα πράγματα δεν είναι όπως νομίζεις. Η επιτυχία είναι κά­ τι σαν τους πίνακες του Όπιε, μερικές γραμμές, λίγα μηδενι­ κά, όχι πρόσωπο. Οι πίνακες δεν σημαίνουν τίποτε, η φήμη του καλλιτέχνη είναι το παν. Και αυτό είναι που μπορούμε εμείς να σου προσφέρουμε». «Φήμη;» «Έχω αυτή τη στιγμή μπροστά μου έναν από τους έξι υποψηφίους για τη θέση του διευθυντή. Δεν νομίζω ότι θα την πάρεις. Επειδή σου λείπει το όνομα για ένα τέτοιο πόστο». Το στόμα του άνοιξε σαν να ήθελε να φέρει αντίρρηση. Καμία αντίρρηση δεν προέκυψε. Έγειρα απότομα πίσω στην ψηλή ράχη της πολυθρόνας μου που άφησε ένα βογκητό δια­ μαρτυρίας. «Για τον Θεό, άνθρωπέ μου, πήγες και ζήτησες τη θέση! Αυτό που έπρεπε να είχες κάνει ήταν να βάλεις έναν αχυράν­ θρωπο να μας περάσει πληροφορίες και όταν μετά θα σε προσεγγίζαμε εμείς , εσύ να παριστάνεις ότι δεν ήξερες τίπο­ τε. Ένα κορυφαίο στέλεχος πρέπει να είναι δύσκολο θήραμα, όχι να μας σερβίρεται στο τραπέζι φρεσκοσκοτωμένο και τε­ μαχισμένο». Είδα ότι είχα το επιθυμητό αποτέλεσμα. Κλονίστηκε. Δεν ήταν το συνηθισμένο μοντέλο συνέντευξης, δεν ήταν ούτε Κιουτέ, ούτε Ντισκ, ούτε κάποιο από τα άλλα ανόητα, άχρη­ στα ερωτηματολόγια, στημένα από κάθε λογής άσχετους, από ψυχολόγους εντελώς κουφούς στις λεπτές αποχρώσεις μέχρι ειδικούς αξιολόγησης ανθρώπινου δυναμικού που οι ίδιοι δεν αξίζουν απολύτως τίποτε. Χαμήλωσα ξανά τη φω­ νή μου. «Ελπίζω η σύζυγός σου να μην απογοητευτεί πάρα πολύ όταν θα της ανακοινώσεις σήμερα το απόγευμα ότι δεν πρό