Κυνηγοί κεφαλών

Κ Υ Ν Η Γ Ο Ι Κ Ε Φ Α Λ Ω Ν 13 Δίστασε με τον τρόπο που διστάζουν οι υποψήφιοι όταν δεν είναι βέβαιοι ποια απάντηση τους δίνει το πλεονέκτημα. Παρ’ όλα αυτά, σπανίως λένε ψέματα, δυστυχώς. Ο Τζερε­ μίας Λάντερ κούνησε αρνητικά το κεφάλι του. «Φαίνεσαι σε πολύ καλή φόρμα, Λάντερ». «Ναι, γυμνάζομαι τακτικά». Κανένας δισταγμός αυτή τη φορά. Όλοι το ξέρουν πως οι επιχειρήσεις θέλουν υψηλόβαθμα στελέχη που να μην κινδυ­ νεύουν από καρδιακό επεισόδιο στο πρώτο ζόρι. «Τρέξιμο και ελεύθερο σκι ίσως;» «Ακριβώς. Όλη η οικογένεια είμαστε λάτρεις της υπαί­ θρου. Έχουμε και ένα σαλέ στο Νόρεφγιελ». «Αχά. Και σκύλο;» Ένευσε αρνητικά. «Όχι; Αλλεργία στα σκυλιά;» Ζωηρό αρνητικό κούνημα κεφαλιού. Έγραψα: Έλλειψη χιούμορ; Έπειτα έγειρα πίσω στην καρέκλα και ένωσα τις άκρες των δαχτύλων μου. Μια υπερβολική και αλαζονική στάση, φυσικά. Αυτός είμαι, τι να κάνουμε; «Πόσο θα εκτιμούσες ότι αξίζει η φήμη σου, Λάντερ; Και πώς την έχεις εξασφαλίσει;» Ζάρωσε το ιδρωμένο μέτωπό του καθώς αγωνιζόταν να σκεφτεί στα γρήγορα την απάντηση. Ύστερα από δύο δευτε­ ρόλεπτα παραιτήθηκε. «Τι εννοείτε;» Αναστέναξα σαν να ήταν προφανές. Έριξα μια ματιά γύ­ ρω στο δωμάτιο αναζητώντας δήθεν κάποια παιδαγωγική αλληγορία που να μην είχα χρησιμοποιήσει ξανά. Και, όπως κάθε φορά, τη βρήκα στον τοίχο. «Ενδιαφέρεσαι για την τέχνη, Λάντερ;» «Λιγάκι. Η γυναίκα μου ναι, πάντως».