Κυνηγητό στον χρόνο

9 Αυτό τοαγόρι λοιπόν βούρτσιζε ταμαλλιά του στον καθρέφτημάλλον βεβιασμένα, σαν ναπρο­ τιμούσε να κάνει κάτι άλλο. ΕνώοΆλεξ τον παρα­ κολουθούσε, το αγόρι γύρισε το κεφάλι του στο πλάι και φώναξε σε κάποιον που δε φαινόταν. Ο Άλεξ δεν άκουσε τι ακριβώς είπε, αλλάηαπάντη­ ση ήταν μάλλον ανυπόμονη: «Ένα λεπτό!» ή ίσως «Έρχομαι!». Ύστερα άφησε κάτω τη βούρτσα και απομακρύνθηκε από το πλάνο τρέχοντας. Ο Άλεξ έμεινε μπροστά στον καθρέφτη. Εξα­ κολουθούσε να καθρεφτίζει το χολ της θείας Τζοάνα, αλλά τίποτα δεν ήταν όπως θα έπρεπε να είναι. Οι τοίχοι ήταν καλυμμένοι με μια κιτρι­ νοπράσινη ριγέ ταπετσαρία και υπήρχε ένα με­ γάλο πράσινοφυτό που δεν το είχε ξαναδεί ποτέ του, ενώη εξώπορτα ήταν λευκή, με χρωματιστό τζάμι πάνωαπό το κατώφλι. Ένιωθε πολύπερίερ­ γα που δεν αντίκριζε το πρόσωπό του. Άπλωσε το ένα του χέρι και ο αντικατοπτρισμός σαν να ρυτίδιασε. Όταν η εικόνα ξανακαθάρισε, εμφα­ νίστηκε ως συνήθως η μορφή του: μικρόσωμος, ξανθομάλλης και μάλλον προβληματισμένος. Να