ΚΡΥΦΟ ΑΙΜΑ 15 Από το διαμέρισμα όπου ζουν, αν και έχει είσοδο στη Βασιλίσσης Όλγας, εκεί ψηλά που βρίσκεται, βλέπεις τη θάλασσα ανάμεσα από ένα δάσος με κεραίες που είναι φυτεμένο στην ταράτσα της μπροστινής πολυκατοικίας. Όλες αυτές οι πολυκατοικίες χτίστηκαν σε μία από τις ομορφότερες περιοχές της Θεσσαλονίκης, που κάποτε ήταν η συνοικία των πλουσίων, αναπτυγμένη δεξιά και αριστερά της Οδού των Εξοχών, τη σημερινή Βασιλίσσης Όλγας, γεμάτη αρχοντικά με κήπους και ελεύθερο χώρο που έφταναν μέχρι τη θάλασσα. Στα μέρη όπου μένει τώρα ο Γιώργος, στη Σαλαμίνα, όπως την έλεγαν την περιοχή, ήταν η παλιά μεγάλη ψαραγορά της πόλης. Μπροστά στη θάλασσα, εκεί που κοιτά ο Γιώργος, ήταν του Νικάκη η βαρκούλα, έλεγε ο πατέρας του. Για του Τσιτσάνη το τραγούδι μιλούσε, το «Μπαξέ Τσιφλίκι», που το είχε γράψει κατά παραγγελία για έναν πλούσιο κάτοικο του Μπαξέ, όπως έλεγαν τότε τους Νέους Επιβάτες οι Θεσσαλονικείς. Ερωτεύτηκε αυτός ο άνθρωπος τη Μαριγώ και ζήτησε από τον Τσιτσάνη να γράψει ένα τραγούδι-χαρά της ζωής για την αγαπημένη του. Μετά, η αντιπαροχή σάρωσε σπίτια, αποβάθρες, εξοχικά, παραλιακά ταβερνάκια. Οι νέες πολυκατοικίες, τα μέγαρα όπως τα ονόμαζαν τότε, στέγασαν τους ιδιοκτήτες των οικοπέδων, στέγασαν και όσους ήρθαν από την επαρχία για να βρουν δουλειά στην πόλη, πρόσφεραν στέγη σε χιλιάδες ανθρώπους και μία αίσθηση αξιοπρεπούς μικροαστικής διαβίωσης. Σπουδαία πράγματα για τους ανθρώπους της εποχής. Καταστροφικά για την πολιτισμική κληρονομιά της πόλης και για τη μνήμη της. Αναστενάζει. Έχει ανάψει τον ναργιλέ του, έχει βάλει τα δικά του και τον ρουφάει αργά. Οι έγνοιες του του τρυπάνε το μυαλό. Η μάνα του δεν τον αφήνει σε ησυχία, όλο διάβασε και διάβασε, ο πατέρας του ούτε που θυμάται πως έχει παιδί, όλη την ημέρα στη δουλειά. Οι φίλοι είναι μαλάκες. Και ο μπρο του, ο Μιχάλης, μες στην ένταση είναι και στην πίεση.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=