Κραχ Διαρκείας

28 / ΚΡΑΧ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ: Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ντας ουσιαστικά: «Ξέρετε, εμείς είμαστε η τράπεζα της Le Monde » Βασίστηκε, πάντως, σε ένα προηγούμενο Τον Ιανουά­ ριο του 1985 η Le Monde είχε αφήσει μια νύξη για τη Μαζαρίν, την άγνωστη κόρη του προέδρου Φρανσουά Μιτεράν Ο τελευ- ταίος είχε πιέσει τον Ρενέ Τομά, επικεφαλής της BNP, να απει- λήσει ότι θα κλείσει την κάνουλα της πίστωσης στην απογευμα- τινή εφημερίδα Ο διευθυντής, ο Αντρέ Λοράνς, υποχρεώθηκε να παραιτηθεί Η έμμεση προειδοποίηση ήταν σαφής Μπορείς να κάνεις τη ζωή της εφημερίδας δύσκολη διακόπτοντας τη χρηματοδότησή της Ο Ντελομέ παίρνει τα πράγματά του, σηκώνεται και βγαίνει από το γραφείο χωρίς να πει λέξη, αφήνοντας τον Προτ εμβρό- ντητο Φεύγοντας από το μέγαρο της οδού Αντέν, ο δημοσιο- γράφος δεν μπορεί να μη σκεφτεί την παράξενη μοίρα αυτού του όμορφου κτιρίου του 18ου αιώνα, στο οποίο είχε μόλις έρθει σε αντιπαράθεση με έναν από τους μεγαλύτερους γάλλους τρα- πεζίτες Κατασκευάστηκε για να στεγάσει τον σκοτσέζο Τζον Λόου, τον υπαίτιο του κραχ του 1720, τον οποίο κατέστρεψε ο ενθουσιασμός για την κερδοσκοπία και το τρελό χρήμα Βλέπει, έτσι, έναν οιωνό της κρίσης Άραγε η ιστορία είχε σκοπό να σερβίρει τα ίδια πιάτα, κι ας ήταν και χαλασμένα; Γιατί ο Μποντουέν Προτ έκανε ξαφνικά μια τέτοια σκηνή; Ένας από τους συνεργάτες του αναφέρει: «Καθώς βρισκόταν υπό τεράστια πίεση, πάλευε εδώ και μήνες, μέρα και νύχτα, με νύχια και με δόντια, για να μπορέσει η BNP Paribas να αντιστα- θεί στην πιο σοβαρή χρηματοοικονομική κρίση από την εποχή της Μεγάλης Ύφεσης Ο Ντελομέ αδίκως τον κατηγόρησε ότι έκρυβε πράγματα στον ισολογισμό του» Ο Μποντουέν Προτ δουλεύει πράγματι χωρίς ανάσα –δεκατέσσερις ώρες την ημέ- ρα, ακόμα και την Κυριακή–, προσπαθώντας να αναχαιτίσει τη