Η κληρονομιά του Κοπέρνικου: Η κατάρα του φιδιού

13 μέρειες. Τα στοιχεία βρίσκονται παντού , συλλογίστηκε, όχι μονάχα σ’ αυτό που συμβαίνει τώρα, αλλά στο παρελθόν και στο μέλλον επίσης . ΗΜπέκα κοίταξε ερευνητικά τον δρόμο από το φιμέ πίσω τζάμι. «Μας έχασαν;» «Βρίσκονται τρία αμάξια πιο πίσω» είπε ο οδηγός. «Κρατηθείτε. Είναι λίγο ριψοκίνδυνο…» Ο πατέρας του Γουέιντ μπήκε μπροστά από τα δυο κορίτσια για να τα προστατέψει. Μπαμπά! ήθελε να φω­ νάξει ο Γουέιντ, αλλά ο οδηγός έστριψε απότομα το τιμό­ νι δεξιά· τα κορίτσια τινάχτηκαν μπροστά και ο ίδιος έφυγε από το κάθισμα. Η ελπίδα ότι με την τελευταία μανούβρα το Χάμερ θα τους έχανε διαψεύστηκε. Ο οδη­ γός πέρασε βολίδα τη διασταύρωση της Γιούνιον Άβενιου και την ύστατη στιγμή έκοψε το τιμόνι αριστερά, στέλνο­ ντας δυο αργοκίνητα αυτοκίνητα σχεδόν το ένα πάνω στο άλλο. Ούτε αυτό το κόλπο έπιασε. Το Χάμερ τούς ακο­ λουθούσε σαν αγωνιστικό αυτοκίνητο που κολλάει στο προπορευόμενο. Η Λίλι άσπρισε από φόβο. «Γιατί δεν…» «Γέφυρα Γουίλιαμσμπουργκ» είπε ο οδηγός σ’ έναν πομποδέκτη πάνω στο ταμπλό, σαν να ήταν ταξιτζής. «Γκρίζο Χάμερ, με δυσανάγνωστη πινακίδα. Θα επιχει­ ρήσω να εξαφανιστώ στο κάτω Μανχάτ…» Προτού ολοκληρώσει τη φράση, βρέθηκαν πάνω στη γέφυρα. Το ίδιο και το Χάμερ, που πλησίαζε γοργά. Ξάφ­ νου τους αναβόσβησε τα φώτα.