Η κληρονομιά του Κοπέρνικου: Η κατάρα του φιδιού

20 Στοιβάχτηκαν όλοι στο άσπρο αυτοκίνητο, ταραγμέ­ νοι αλλά ζωντανοί και λίγο πολύ ανέπαφοι. Του Γουέιντ του είχε κοπεί η ανάσα, του ήταν αδύνατον να μιλήσει. ΗΜπέκα είναι καταπληκτική , συλλογίστηκε. Μας έσωσε. Εί- ναι … Έτρεμε σαν γεροντάκι, τα χέρια του πήγαιναν πέ­ ρα δώθε ανεξέλεγκτα, καθώς το αυτοκίνητο άφηνε τη γέφυρα και χωνόταν στους ελικωτούς δρόμους του κάτω Μανχάταν.