Κεραυνοί, αστραπές και τρελά πουλιά (Μια υπόθεση για τον ντετέκτιβ Κλουζ)

11 μεσημεριανό μας. (Μόνο μια μεγάλη σα- λάτα είχαμε στο τραπέζι. Η μαμά μου είχε αποφασίσει ν’ αδυνατίσει, για 87η φορά πάνω κάτω. Και υπέφερα κι εγώ που δεν έφταιγα σε τίποτα.) – Θέλεις χρήματα; με ρώτησε. Κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου. – Και τι τα θέλεις, αν επιτρέπεται; Έδειξα έξω από το παράθυρο. – Για την ανοιχτή πισίνα, απάντησα. Η μαμά μου σήκωσε ένα μαρουλόφυλ- λο που είχε πέσει στο πάτωμα και το ακούμπησε δίπλα στο πιάτο της. – Το χαρτζιλίκι σου το ’χεις ξοδέψει όλο; ρώτησε. Κούνησα και πάλι καταφατικά το κεφά- λι μου. Την προηγούμενη μέρα είχα αγο- ράσει από το περίπτερο της Όλγας, της πιο παλιάς και καλής μου φίλης, δυο πα-

RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=