Μια υπόθεση για τον Ντετέκτιβ Κλουζ: Διπλό παιχνίδι

17 από το ιατρείο του δόκτορα Τσούκερμαν. Ήταν στο ισόγειο ενός τετραώροφου κτι- ρίου, η πρόσοψη του οποίου έμοιαζε φτιαγμένη αποκλειστικά από γυαλί και ανοξείδωτο ατσάλι. Όλα έδειχναν ολο- καίνουργια και ακριβά. Πολύ ακριβά. Δεν πέρασαν ούτε πέντε λεπτά και η εξώπορτα του κτιρίου άνοιξε και από μέ- σα βγήκε ένας άντρας με ηλιοκαμένο πρό- σωπο, καλοκουρεμένα μαλλιά και πολύ μοντέρνα γυαλιά, απ’ αυτά που έχουν φακούς σκέτους, στερεωμένους σ’ έναν συρμάτινο σκελετό. Φορούσε γκρι κομψή καμπαρντίνα, που τον έκανε να φαίνεται ψηλότερος απ’ ό,τι ήδη ήταν. – Είσαι σίγουρα ο…με χαιρέτησε, χω- ρίς να μου δώσει το χέρι. – Κλουζ, τον βοήθησα. Ο ιδιωτικός ντετέκτιβ.